25 jaar na haar dood is ze nog altijd een icoon: waarom heeft prinses Diana zo'n cultstatus?

Wanneer het nieuws over de dood van Diana Spencer binnenkomt op nieuwsredacties in ons land, is er enige twijfel over hoe belangrijk dat nieuws eigenlijk is. Ze is op dat moment uit elkaar met kroonprins Charles. Ze heeft zelfs een nieuwe vriend, miljardair Dodi Al Fayed. Die laatste zat met Diana in de auto tijdens het ongeval en was op slag dood. Lady Di is meer een society-figuur geworden dan een prinses.

Joëlle Vanden Houden werkt op dat moment voor "Royalty" en legt in "Laat" uit waarom de dood van Lady Di wél groot nieuws was. "Zij was niet eender wie van de koninklijke familie. Zij heeft echt menselijkheid in de koninklijke familie binnengebracht."

Op het moment dat Diana in beeld komt als toekomstige kroonprinses, is het imago van het Britse koningshuis nogal stoffig, vertelt Vanden Houden. "Stiff-upper lip, geen emoties tonen... Maar Diana kwam daar binnengewaaid en iedereen wist: dit is iets anders. Zij gaf dat koningshuis echt een gelaat." 

Prinses Diana maakt haar naam als prinses van het volk waar door het actief op te nemen voor kwetsbare groepen. Eén van haar meest iconische foto's is er eentje waar ze een man met aids de hand schudt. (Lees verder onder de foto)

Een groot verschil met wat we tot dan toe van de koninklijke familie hadden gezien, zegt Vanden Houden. "Diana gaf die mensen een hand, pakte hen vast. Die 'people's princess', dat was echt wel zo. Tot dan toe zagen we enkel plechtige inhuldigingen."

Een ander beeld dat u misschien is bijgebleven, is prinses Diana die zich in een mijnenveld waagt. Letterlijk dan, in Angola. "Door Diana's bezoek hadden de mensen die met landmijnen moeten leven echt het gevoel dat ze gehoord werden", zegt liefdadigheidsorganisatie The Halo Trust daarover. De prinses zette zich in voor een werelwijd verbod op landmijnen. Een strijd die haar zoon, prins Harry, nu ook voert. 

Wie denkt aan Diana, denkt misschien ook aan haar typische ingetogen houding. Haar hoofd naar beneden, blik schuin omhoog. "Je moet dat eens proberen", zegt Vanden Houden, "dat lukt je niet zomaar."

Naast haar houding, zijn ook haar outfits de geschiedenis ingegaan. Behalve met haar galajurken kon ze ook een prinselijke glamour geven aan "girl next door"-outfits zoals joggingpakken, sweatshirts en wollen truien. Een stijl die je tijdens een willekeurige wandeling door de straten nog steeds ziet terugkeren.

Zo mag Diana zich officieus de geestelijke moeder van de "Revenge Dress" noemen. Terwijl Charles in een televisie-interview toegeeft dat er ontrouw is geweest in hun huwelijk, verschijnt Diana in een gewaagde zwarte jurk. Modejournalist Veerle Windels: ”Die dag droeg ze een fenomenale jurk met een ongelooflijke halsuitsnijding. En dat is wat men dan een "revenge dress" gaat noemen in het jargon, een wraakjurk." De jurk was zo fenomenaal dat de Britse pers de dag nadien kopt met "The Thrilla He Left To Woo Camilla” (de thriller die hij verliet om Camilla te verleiden).

'The people's princess' was ook 'the press' princess'. Britse kranten en tabloids schreven maar al te graag over Lady Di. Koppen als "The Thrilla He Left To Woo Camilla” hebben nog steeds een plek in het collectieve Britse geheugen. 

De pers heeft volgens veel mensen een aandeel in de dood van Diana. De wagen waarin ze verongelukte, raasde door de Parijse straten omdat zij en haar vriend de paparazzi wilden ontwijken. Maar Diana schrok er ook niet voor terug om de media-aandacht in haar eigen voordeel te gebruiken. 

"Diana kon de pers heel goed bespelen", zegt Vanden Houden. "Ze wist wanneer ze die nodig had." Een voorbeeld is haar vakantie aan Côte d'Azur in Frankrijk. Om te vermijden dat alle pers naar een verjaardagsfeest van kroonprins Charles voor Camilla zou gaan, nodigt ze hen zelf uit op haar vakantie met Dodi Al Fayed. "Wie een beetje hoofd- of eindredacteur is, weet dan wel met welk verhaal ze willen uitpakken", zegt Vanden Houden. 

25 jaar na haar dood zijn de beelden van mensen die schreeuwen en huilen om Diana's dood verleden tijd. Volgens Joëlle Vanden Houden zijn de Britten al wat over het verlies. "Het zal zeker in alle kranten staan, er zullen ook bloemen worden gelegd, maar het zal niet meer van de grootteorde zijn van een paar jaar geleden."

"Maar ze zal nooit worden vergeten", voegt Vanden Houden daar snel aan toe. "Het is spijtig om het zo te zeggen, maar dat is een beetje het voordeel als je jong sterft." Ze vergelijkt het met de Amerikaanse president JFK en de acteur James Dean. Beiden jong gestorven en een cultstatus verworven. "Als je jong sterft, dan blijf je een icoon."