© Wavebreak Media - portal.belgaimage.be

"De leerlingen hebben mijn hart veroverd": Danielle, Harry en Semaha vertellen waarom ze elke dag met hart en ziel voor de klas staan

Lerarentekort, werkdruk, jobonzekerheid: de voorbije weken leek het alleen maar kommer en kwel in ons Vlaamse onderwijs. Toch zijn er veel leraren die vandaag opnieuw enthousiast van start gaan en met hart en ziel voor de klas staan. Wat vinden ze zo mooi aan hun job en waar halen ze energie uit? We vroegen het aan Danielle, Harry en Semaha.  

Danielle: “De onbevangenheid en het enthousiasme van de kinderen geven me energie”

Danielle Verheye geeft al jaren les in het basisonderwijs. “Ik geniet van de authenticiteit van de kinderen in mijn klas”, vertelt ze. “What you see is what you get. De onbevangenheid en het enthousiasme van deze leeftijd geven me energie.”

“Als leraar in het lager onderwijs kan je de hele week lang de kinderen onder je vleugels nemen en dat is een enorme meerwaarde", vindt ze. "Want je krijgt een beeld van hun brede ontwikkeling. Een kind kan minder sterk zijn in een bepaald domein, maar uitblinken op een ander vlak."

Ook het feit dat je als leraar zelf keuzes kan maken in de manier waarop je je lessen uitwerkt, vindt ze heel aantrekkelijk: “Je kunt als leraar basisonderwijs ook eigen accenten leggen en zo je eigen interesses of waarden doorgeven aan een volgende generatie. Hou je bijvoorbeeld van reizen of geschiedenis, dan kun je je lessen wereldoriëntatie ontzettend verrijken door je ervaringen te delen en zo je leerlingen een brede kijk op de wereld meegeven.”

Onderwijs is ook een “samen-verhaal”, vindt ze. Je maakt samen school met je collega’s, ouders en andere betrokkenen. Samen aan hetzelfde doel werken en leerlingen delen, schept een band. "

Hun leergierigheid prikkelt me om mijn eigen kennis actueel te houden
Danielle Verheye, leraar basisonderwijs

De laatste jaren staat Danielle voor de klas als zorgleerleerkracht voor cognitief sterke leerlingen. “Deze leerlingen hebben mijn hart veroverd", vertelt ze. “Hun leergierigheid prikkelt me om mijn eigen kennis actueel te houden en ook voortdurend bij te leren. Het wetenschappelijk onderzoek naar cognitief talent evolueert nog voortdurend. Ook dat zorgt ervoor dat mijn job vernieuwend blijft."

Harry: "Waar kun je generaties ondersteunen en opleiden om zo de beste versie van henzelf te vinden?"

Harry Schillemans is praktijkleraar in een school met veel leerlingen die thuis in armoede leven. Onlangs kreeg hij het aanbod van zijn vorige werkgever uit de privésector om opnieuw bij hem te starten in een hogere functie en met een loon dubbel zo hoog als zijn onderwijsloon, en ook nog een auto en gsm.

“Ook al was het financiële aspect zeer aanlokkelijk, mijn impact zou nooit zo groot zijn als waar ik vandaag sta", vertelt hij. “Waar kun je generaties beschermen, ondersteunen en opleiden om zo de beste versie van henzelf te vinden? Ik wil bruggen bouwen tussen mensen en ideeën , zodat we samen bewondering vinden in wat we doen.”

Voor ‘mijn mannen’, daar doe ik het voor

Harry Schillemans, praktijkleraar

Ook Harry vindt het boeiend dat hij kan bijleren van zijn leerlingen: “Ik start en eindig elk schooljaar met de boodschap: samen tot aan de meet. Laten we elkaar helpen, want van elkaar zullen we veel sneller leren." 

"Zeker bij praktijkvakken is dat het geval", zegt hij: "Ik zou elk jaar dezelfde projecten kunnen geven, maar dat doe ik niet. Ik laat de leerlingen zelf projecten voorstellen,en check of ze alle leerstof gezien/geleerd hebben die ze moeten meekrijgen. Zo stijgt niet alleen hun betrokkenheid, maar ook hun intrinsieke motivatie. Of zoals ik het graag zeg: GOESTING." 

"Hier zijn al prachtige projecten uit voortgevloeid, vertelt Harry. "En dat is uiteindelijk waarvoor ik het allemaal doe, voor 'mijn mannen'."

Semaha: "Ik voel me heel erg verwant met mijn leerlingen"

Semaha is van Turkse afkomst en geeft nu al enkele jaren les in het Tweedekansonderwijs, waar veel jongeren zonder diploma alsnog een diploma secundair onderwijs proberen te halen. Semaha studeerde zelf reclame en grafische vormgeving en had haar eigen bedrijfje toen ze de kans kreeg om als lerares webdesign aan de slag te gaan in het tweedekansonderwijs in Hasselt.

"Ook al heb ik zelf niet in het Tweedekansonderwijs gezeten, toch voel ik me heel erg verwant met mijn leerlingen", vertelt ze. "Vaak zijn het allochtonen, immigranten, jonge mensen met moeilijke thuissituaties en emotionele problemen, of jongeren met leerstoornissen. Ik herken veel van de moeilijkheden waarmee ze kampen, waardoor ik veel begrip voor hen kan opbrengen en me echt voor hen kan inzetten. Dat engagement merk ik ook bij de andere leerkrachten in ons team."

Uitzoeken wat mijn leerlingen echt willen doen en hoe ze dat concreet kunnen realiseren, daar doe ik het voor.
Semaha Marangoz, lerares webdesign

Volgens Semaha is het maatschappelijk gezien cruciaal dat we deze jongeren opvangen en verder helpen: "Met wat extra hulp en steun komen ze vaak een stapje vooruit. Zonder die ondersteuning vervallen ze in nog grotere emotionele moeilijkheden, armoede en criminaliteit."

Door haar project in de klas ‘Start je eigen online business’ werkt Semaha zowel op technisch als op persoonlijk vlak met de leerlingen. "Uitzoeken wat ze echt willen doen, hoe ze zich in de maatschappij kunnen profileren én hoe ze dat concreet kunnen realiseren. Daar doe ik het voor!"

De verhalen van deze en vele andere gedreven leraren kunt u lezen in het boek "100 redenen om leraar te worden" uitgegeven bij Lannoo Campus.

Meest gelezen