Antwerpse stadsdichter Ruth Lasters stapt op: lees hier haar kritische gedicht over onderwijs dat geweigerd werd
Een van de vijf Antwerpse stadsdichters, Ruth Lasters, heeft zich vandaag ‘met spijt in het hart’ teruggetrokken na een meningsverschil met de stad over vermeende censuur. Het vertrek komt er volgens Lasters omdat het bestuur een gedicht over ons onderwijssysteem weigerde als stadsgedicht.
“Na twee decennia lesgeven, werkte ik vorig schooljaar samen met leerlingen van het beroepsonderwijs aan een gedicht”, legt Lasters uit op haar website. “In dat gedicht wordt de stigmatisering aangekaart van ons onderwijs: een systeem dat twaalfjarigen met A en B labelt, een niet erg motiverende start voor kinderen.”
Lasters geeft aan dat het gedicht werd geweigerd als stadsgedicht door het kabinet van schepen van Cultuur Nabilla Ait Daoud (N-VA). Stad Antwerpen schrijft de weigering toe aan het feit dat het gedicht niet werd besteld door hen - al is dat volgens Lasters een drogreden omdat het stadsdichtersschap “met een combinatie werkt van opdrachten en persoonlijke initiatieven”.
Dit gedicht werd door het stadsbestuur geweigerd
Losgeld
Olie-, oliedomme staat die leerlingen vanaf twaalf jaar
nog altijd letterlijk met ‘A’ labelt of ‘B’. Welkom in het middelbaar!
Aan Vlaanderen een vraag: wanneer ligt de maatschappij volledig plat?
Is dat wanneer de notarissen en de senators staken? Of als de loodgieters,
de bakkers en de havenarbeiders niet opdagen?
Ah, inderdaad! Het land ligt op zijn gat als de dakwerkers nakateren,
als alle winkeliers hun schup afkuisen, als de onthaalmoeders de luiers zelf aandoen, als koks hun kat sturen naar Nam Fong, Mister Spaghetti en naar alle internaten.
En wie is nu het slimst, iemand die weet waar de Aconcagua ligt (vraag uit De slimste mens ter wereld) of wie het hele stroomschema kan tekenen en uitvoeren voor een schoolkeuken, het Sportpaleis, Wetstraatvergaderzalen?
Iemand die weet hoeveel een flamingo weegt of iemand die een tillift kan bedienen zonder dat de bomma valt op koude tegels voor het licht uitgaat?
Wij moesten maar eens over A- en B-ministers praten. Dan zouden ze
misschien verstaan hoe het aanvoelt. Alsof wij tweede keus zijn,
alsof een stiel leren slechts een plan B kan zijn
voor als de A-richting iemand niet ligt, niet gaat.
Straks vraagt gij, Vlaanderen, nog losgeld voor het woord ‘intelligent’
dat gij al eeuwenlang gegijzeld houdt, alleen voor quizzers reserveert,
voor dokters, architecten, wetenschappers, voor mevrouw Michiels en advocaten.
Terwijl wij, trappenmakers, de hellingsgraad berekenen, de ideale afstand tussen treden. Kunt gij dat, Vlaanderen? En weet gij alles, zoals wij, mecaniciens, over de juiste spanningskracht op bouten van de nokkenas of hoe de distributieriem vervangen dient voor een perfecte kleptiming?
Zolang gij, Vlaanderen, niet ook de vakman slim noemt
in kranten, spelprogramma’s en journaals,
zijt gij de A’s in uw naam VlAAnderen niet waard.’
#stopAenBjeugd
Kelvin Kamau, Miguel Angel, Charlotte Sibaers, Amber Serresen, Nyano Van Mechelen, Inne Michiels, Ruth Lasters; Spectrumschool, Deurne
Het kabinet Daoud geeft aan “geen enkel probleem te hebben met welk gedicht dan ook” en stelt dat Lasters het gedicht vanuit zichzelf kon brengen, maar niet als stadsdichter.
De discussie bevestigt volgens Lasters dat het bestuur geen gehoor geeft aan jongeren “wier stem veel te weinig doorklinkt in het onderwijsdebat”. Verder wijst de dichteres op het feit dat de stadsgedichten “louter als promo dienen en niet als uiting van cultuur”. Om haar integriteit niet te verliezen, zegt Lasters nu de eer aan zichzelf te houden.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
