Foto: Radio 2

Slachtoffers mensenhandel bij Borealis voeren actie in Antwerpen: "Overheid moet ons helpen"

Een grote groep slachtoffers van mensenhandel in de zaak rond chemiebedrijf Borealis, hebben actie gevoerd aan het gebouw van Payoke op de Italiëlei in Antwerpen. Ze voelen zich vergeten en vragen een snelle oplossing van de overheid. "Het water staat hen aan de lippen", zegt hun advocaat Jan Buelens.

Op de Italiëlei in Antwerpen heeft een groep van zo'n 80 slachtoffers van mensenhandel op de Borealiswerf vanmiddag verzameld, voor de gebouwen van hulporganisatie Payoke. Een deel van de 174 slachtoffers is door de overheid geholpen en kreeg een verblijfsdocument. De slachtoffers willen via deze actie ook zo'n document krijgen, waardoor ze terug kunnen gaan werken en een nieuw onderkomen zoeken.

"Deze mensen voeren actie omdat ze ten einde raad zijn. Ze hebben geen enkel inkomen, en ze dreigen uit hun appartement gezet te worden. Al 2 maanden zitten zij in deze situatie, en ze willen nu dat er eindelijk een oplossing komt. Het water staat hen aan de lippen", zegt advocaat Jan Buelens van Progress Lawyers network, dat 75 Turkse en 17 Bengalese werknemers vertegenwoordigt.

Dubbele standaard

Wie erkend is als slachtoffer van mensenhandel, heeft recht op een tijdelijke verblijfsvergunning. Van de 174 mensen die erkend zijn, hebben 55 personen een verblijfsdocument gekregen. "Met zo'n document kunnen ze werken voor werkgevers hier. Het zijn lassers en pijpfitters, geschoolde arbeiders die werk kunnen vinden, maar zij hebben dat document nodig om verder te kunnen gaan. Hier is sprake van een dubbele standaard.  Ze zijn in exact dezelfde omstandigheden ontdekt als die anderen, maar krijgen niet de nodige hulp en begeleiding, en dat is onrechtvaardig", aldus Buelens.

Foto: Radio 2

Husiyem Muyam uit Turkije neemt ook deel aan de actie. "We zijn hier omdat we gehoord willen worden, en aan de overheid aandacht willen vragen voor onze bezorgdheden. Er moet snel een oplossing komen. We leven in een gebouw van werkgever Irem, zonder enig inkomen. Ik ben boos, we zijn hier twee maanden en de werkgever betaalt niet. Ook de overheid helpt ons niet hoewel we wel erkend zijn als slachtoffer van mensenhandel. 55 anderen hebben een oranje kaart gekregen, maar wij niet, en we willen weten waarom niet."

"Het voornaamste gevoel is dat die mensen wanhopig zijn. Elke week wachten zij op informatie en worden er beloftes gedaan, maar uiteindelijk komt er niets concreets uit. Zij willen echt dat er nu een oplossing komt, anders houden ze het niet vol", zegt Jan Buelens nog.

De actievoerders willen hun acties voortzetten als er niet snel een oplossing komt.

Meest gelezen