Rode trui: Remco Evenepoel

Groene trui: Mads Pedersen (Den)

Blauwe trui: Jay Vine (Aus)

Witte trui: Remco Evenepoel

Hoe kwam de zege tot stand?

Het was Primoz Roglic die een geschiedenisloze rit kleur gaf door in de finale weg te springen op links en met o.a. Mads Pedersen voor de zege te sprinten, maar dan viel hij loodzwaar. Heel de rechterkant van de drievoudige Vuelta-winnaar was bebloed en geschaafd. Raakte hij met de elleboog de voor hem sprintende Fred Wright die de val van Roglic als een race incident omschreef? De ziekenwagen kwam aangereden, maar een hevig bloedende Roglic vertrok met de hulp van zijn ploeg. Tomares moest een goede dag worden voor de Sloveen, maar het pakte volslagen anders uit.

Over de rest van de dag valt weinig te zeggen: vanaf kilometer nul nam Trek-Segafredo – in functie van Mads Pedersen – de controle over de Vuelta. Ander Okamika (Burgos-BH) en Luis Angel Maté (Euskaltel-Euskadi) gingen er al bij de start vandoor. Het peloton zag dat het goed was want die twee waren er alleen op uit om de rechtstreekse uitzending van RTVE te halen.

Na een dik kwartier koers lag het Spaanse duo al bijna vier minuten voorop. Dan begon ook Cofidis voor Bryan Coquard een renner bij Trek-Segafredo te schuiven. Simpelweg omdat de Fransman ook kans maakte op de dagzege en Vasseurs team wou niet dat de situatie met de twee leiders uit de hand liep. Maar zo hard ging het niet. De eerste twee uur haalden de leiders een gemiddelde van 38,3 kilometer per uur en dat zakte na drie uur naar 37,8 km, maar daarna zwiepte het peloton het tempo wel op en zo kwamen we na vier uur tegen de 39 km per uur uit.

Onderweg gebeurde er werkelijk niets. Maté won de tussenspurt die van oneindig ver werd ingezet door Okamika en Pedersen won de pelotonspurt voor de derde plaats. Op minder dan veertien kilometer van het einde bloedde de duovlucht dood. Wat het sein was voor de onbekende Ibai Azurmendi van Euskaltel-Euskadi om een kamikaze-aanval op te zetten.

Kaden Groves, de ritwinnaar van Cabo de Gata, reed lek op tien kilometer van de finish. Een slechter moment was ondenkbaar voor de spurter van Team BikeExchange-Jayco. Ook Daryl Impey kreeg kort daarna met pech af te rekenen.

Wat deden de favorieten?

Primoz Roglic speelde op 2,8 km alles of niets op een heuvel van vierhonderd meter lang en kreeg Pedersen mee. Hij sprintte in de groep die acht seconden voor het peloton uit reed, maar kwam dan werkelijk loodzwaar ten val.

Evenepoel kwam door de lekke band, gelukkig in de laatste drie kilometer, minuten later binnen en ging zich dan vergewissen van de toestand van de goed toegetakelde Roglic. Dat in een etappe die niets voorstelde en waar ook niemand op vijf kilometer van de finish iets verwachtte.

Na Tomares heeft de kopman van Quick-Step Alpha Vinyl nog een voorsprong van 1’26” op Primoz Roglic die de tijd meekreeg van de vier anderen waarmee hij op pad was. Het peloton finishte 8 seconden later.

Niets zag eruit dat we zo’n bizarre finale zouden krijgen: Quick-Step Alpha Vinyl kwam de laatste drie kilometer voorin rijden om Remco Evenepoel veilig binnen de laatste drie kilometer te loodsen. Verder gebeurde er niets. Dit was een dag die ze zonder kleerscheuren wilden doorkomen, maar het pakte helemaal anders uit. Woensdag op het einde van de rit, maar vooral donderdag leek een pak belangrijker.

Al liet Enric Mas zich twee keer opmerken: een eerste keer de allereerste meters van deze etappe, maar dat was vlug verholpen voor de nummer drie van het klassement. En hij deed zowaar een halfslachtige poging om in de tussenspurt mee te sprinten voor die ene bonificatieseconde, maar hij kreeg snel in de gaten dat hij geen klant was voor Mads Pedersen.

Onderweg zagen we op dik vijftig kilometer van de finish wel Remco Evenepoel die met Daryl Impey wat wat aan het kletsen was en ze hadden allebei de nodige lol.

Wat deden de Belgen?

Tim Merlier gaf vrijdag in Montilla aan dat Tomares ook wel een te zware finish voor hem zou zijn. Helaas had de Belgische kampioen gelijk. Ook al probeerde hij het en kreeg hij Gianni Vermeersch en Xandro Meurisse in steun, maar die moordende versnelling van Roglic op die strook van negen procent op een dikke drie kilometer van de finish was er te veel aan. Het wordt voor hem wachten op de slotrit zondagavond in Madrid om een kans te maken op die bevrijdende ritzege.

Ook Cedric Beullens (Lotto-Soudal) bleef lange tijd in de kop van de groep. Net als in Montilla (negende) werd hij nu zevende en eerste Belg.

Verder van de rest waren onze landgenoten niet meteen zichtbaar. Omdat de sprintersploegen werkten moest Quick-Step Alpha Vinyl niet aan de bak. Achter Trek-Segafredo en Cofidis reed zelfs Movistar.

Verder nog iets dat u moet weten?

* Met Maxim Van Gils verloren we opnieuw een landgenoot. Op de laatste rustdag raakte bekend dat hij positief testte voor de Covid-test.

* Esteban Chaves startte ook niet meer. Fysiek en mentaal was de Colombiaan van EF Education-EasyPost te veel uitgeput om verder te gaan.

* Luis Angel Maté had een speciale reden om opnieuw voorop te rijden. De Andalusiër van Euskaltel-Euskadi wil voor elke kilometer die hij voorop rijdt in de Vuelta een boom planten in de Sierra de Bermeja. Door de klimaatveranderingen waren er al veel bosbranden in deze regio. Hij blijft erbij dat de fiets het belangrijkste vervoermiddel is om de maatschappij te veranderen.

* Voor Ander Okamika was het al de vierde keer dat hij in de vlucht van de dag zat. Zijn beste resultaat tot nog toe is zijn zeventiende rang in Bilbao, waar Marc Soler won. De 29-jarige Bask won nog nooit. Zijn beste resultaat ooit dit jaar is een derde plaats in de openingsetappe van de Ruta del Sol. Die pakte hij – hoe kan het anders – na de vlucht van de dag.

* Juan Pedro López reed door zijn geboortestreek. De openbaring van de Giro 2022 is wat op de sukkel sinds hij aan het einde van de elfde etappe ten val kwam, maar toch hoopt hij Madrid te halen. De Spaanse tv-zender nam het kind van de streek (geboren en getogen in Lebrija) dikwijls close.

* Het was opnieuw bloedheet. De thermometer steeg naar Sevilla toe boven de 34 graden uit. Bovendien stond er in de weidse velden amper wind. Op het einde van een grote ronde begint dat toch beetje bij beetje meer toch door te wegen.

Uitslag:

1. Mads Pedersen 4:45:29

2. Pascal Ackermann

3. Danny van Poppel

4. Fred Wright

5. Quentin Pacher +8”

6. Samuele Battistella

7. Cédric Beullens

8. Clément Russo

9. Jesús Ezquerra

10. Julius van den Berg

Stand:

1. Remco Evenepoel

2. Primoz Rogliv op 1’26”

3. Enric Mas op 2’01”

4. Juan Ayuso op 4’49”

5. Carlos Rodriguez op 5’16”

6. Miguel Angel Lopez op 5’24”

7. Joao Almeida op 7’00’’

8. Thymen Arensman op 7’05’’

9. Ben O’Connor op 8’57’’

10. Jai Hindley op 11’36’’