Evenepoel, die rood behoudt, bekommerd om Roglic: “Zo’n lelijke val, dat wens je niemand toe”

Na een lang slaapverwekkende etappe bood de chaotische finale toch nog opschudding - en hoe! Primoz Roglic deelde op een van hellende stroken een prik uit. En Remco Evenepoel? Die was in geen velden of wegen te bespeuren. Enkele seconden later bleek waarom: de rodetruidrager kreeg af te rekenen met een lekke band en had de volgwagen nodig. Geen ramp, want binnen de laatste drie kilometer, maar toen was al duidelijk dat Roglic onvermijdelijk enkele seconden zou inlopen. “Ik zat niet goed gepositioneerd. Gisteren hadden we de finale verkend en zagen we dat het niet de meest propere aankomst was. Ik was zelfs een beetje bang in de laatste 4 à 5 kilometer. Op het knikje wou ik opschuiven, maar ik reed lek. Gelukkig is er de driekilometerregel.”

Alsof dat nog niet genoeg was, had ook de laatste rechte lijn nog een plottwist in petto. Roglic ging in de sprint van het kopgroepje zwaar tegen de grond en kwam bloedend en groggy over de finish. De Sloveen plantte zich neer tegen de nadar om te bekomen, Evenepoel wilde even poolshoogte nemen. “Ik hoorde in mijn oortje al dat Primoz was gevallen. Ik hoop dat hij oké is en kan doorgaan. Het was een lelijke val, dat wens je niemand toe.”

Wat zijn eigen gevoel betreft, was Evenepoel tevreden. “Ik voel me goed hersteld. Ik had de rustdag wel nodig, ook door de val van enkele dagen geleden. Ik voelde me al beter dan zaterdag en zelfs zondag. Het ziet er goed uit voor de komende week.”