"Dat was de laatste druppel, nu zijn we financieel dood": VRT NWS spreekt met huurders en verhuurders over de huurindexering

Kathleen Verduyckt verhuurt in Heist-op-den-Berg een duplexappartement met twee slaapkamers. Huidige kostprijs: 744 euro per maand. "Ik reken elk jaar zelf uit hoeveel de indexering zal zijn, maar ik schrok deze keer: mijn huurder zou vanaf dit jaar 67 euro meer moeten betalen. Ik dacht dat ik een fout had gemaakt, maar toen ik van vriendinnen hoorde dat de studentenkoten van hun kinderen ook 50 euro duurder waren geworden, besefte ik dat het wel klopte."

Verduyckt houdt elk jaar bij hoeveel de indexering bedroeg, maar een dergelijk bedrag was er nog nooit bijgekomen. "Het meeste dat er ooit bijkwam, was 13 euro denk ik." Ze  voelde zich dan ook niet comfortabel om deze keer een huurindexering van 67 euro door te voeren en nam zelf contact op met haar huurder.

"De voorbije 3 jaar was mijn huurprijs in totaal met 33 euro gestegen, dat viel nog mee", vertelt haar huurder Tim Van De Water. "Maar dit jaar was de spilindex al enkele keren overschreden en had ik echt schrik voor de huurindexering. Ik vreesde dat ik de huurprijs misschien niet meer zou kunnen betalen en was al aan het rondkijken of er niets goedkoper beschikbaar was. Maar de markt is op dit moment rampzalig." 

Tot verhuizen kwam het gelukkig niet, want verhuurder Verduyckt deed Van De Water zelf een voorstel om de huurindex te halveren dit jaar: 33 euro per maand extra in plaats van 67 euro. "Ik heb nog nooit een probleem gehad met mijn huurder, integendeel ik krijg zelfs elk jaar een fles wijn van hem", vertelt ze. "Ik weet ook dat hij het appartement alleen huurt en het laatste wat ik wil is dat het te duur wordt en dat hij moet vertrekken." De indexering volledig weglaten, durfde ze niet uit vrees dat de huurprijs volgend jaar dan nog duurder zou worden.

De halvering van de huurindex was een voorstel dat Van De Water enorm apprecieerde. Maar hij hoopt wel dat de regering actie onderneemt. "De lonen stijgen ook, maar alles wordt duurder en het is lastig om rond te blijven komen", geeft hij aan. "Ik heb op zich geen probleem met een huurindexering, maar dan moet dat geld ook wel gebruikt worden om te investeren in de woningen, bijvoorbeeld om betere isolatie te voorzien zodat onze energiekosten kunnen zakken."

"Het klopt dat heel wat verhuurders vaak maar 1 of 2 panden te huur stellen, maar uit onderzoek blijkt dat verhuurders tot de groep behoren met de hoogste inkomens. Zij moeten dus kunnen leven met een iets lagere huurprijs op dit moment." Dat zei Joy Verstichele van het Vlaams Huurdersplatform eerder deze week in het "VRT NWS Journaal". Een uitspraak die in het verkeerde keelgat schoot bij Rudi Smits die een huis verhuurt in Heverlee.

"Maar niet alle verhuurders zijn grootverdieners", benadrukt Smits. "Mijn vrouw en ik komen uit het leger en hebben nooit een grote wedde gehad. Op een dag kregen we de kans om het huis naast ons te kopen en dat hebben we ook gedaan. We wisten dat we nooit zouden kunnen sparen of op vakantie gaan, maar dat huis zou dan maar ons spaarboekje worden."

"Vier jaar geleden hebben we het dak  en het sanitair volledig vervangen zonder extra huur te vragen. Voor deze renovatie heb ik zelfs een hypothecair krediet genomen dat nog 6 jaar loopt, maar volgens het Huurdersplatform horen wij blijkbaar bij de begoede mensen en kunnen we de huurindex gerust laten vallen. Die uitspaak vinden we echt niet kunnen."

Smits verhuurt in Maaseik ook het huis van zijn moeder die momenteel in een woonzorgcentrum verblijft. "Mijn vader was de enige kostwinner in huis, maar die is een paar jaar geleden gestorven. Mijn moeder bleef destijds thuis en zorgde voor de 7 kinderen. Ze krijgt een klein pensioen en enkele zorgpremies, maar samen met de huurprijs van haar woning is dat maar net genoeg om de kosten van het rusthuis te dekken. Op het einde van de maand heeft ze zo'n 20 à 30 euro over." 

"Vorige maand kregen we plots een bericht van het woonzorgcentrum dat mijn moeder maandelijks 150 euro meer zou moeten betalen om in haar kamer te kunnen verblijven. Dus waarom zouden wij de huurindexering dan niet mogen doorvoeren? Dat is haar huis, dat is haar pensioenspaarfonds."

Cindy Vanderstukken en haar man huren sinds april vorig jaar een huis in Herk-De-Stad. Tot voor kort betaalden ze 755 euro per maand, maar in april werd dat door de indexering 812 euro per maand. "Die huurindexering was de laatste druppel, nu zijn we financieel dood", klinkt het bij het koppel dat ook een dochtertje heeft van tweeënhalf jaar oud. Vanderstukken is in maart geopereerd aan de pols en krijgt op dit moment een ziekte-uitkering van 600 euro, haar man had zo'n twintig jaar geleden een zwaar arbeidsongeval en leeft van een invaliditeitsuitkering.

"Maar de rekeningen stapelen zich op en worden steeds duurder. Onze energie-afrekening bedroeg 850 euro, dat kunnen wij niet betalen", vertelt Vanderstukken. En beterschap is er op dat vlak ook niet in zicht. "De deuren en ramen in ons huis zijn rot en zitten vol spleten. We stoken hier voor de vogels. Gelukkig is er in Hasselt de 'vzw help, geef en leef'. Daar kunnen wij terecht voor eten, kledij en speelgoed: gratis of aan heel schappelijke prijzen. Een boodschappentas met diepvriesproducten kost er ongeveer 2 euro. Zo leven wij op dit moment."

Bovendien is het huis waar het gezin van Vanderstukken woont helemaal niet conform de Vlaamse woonregels, vertelt ze. "Toen we het huis huurden was het net opnieuw behangen, waardoor de vochtproblemen goed verborgen waren, maar na drie maanden hebben we onze nieuwe zetel zelfs moeten weggooien omdat die helemaal beschimmeld was. Ook het badkamermeubel kwam plots gewoon los van de muur en in het hoekje waar ons dochtertje speelt, is er zelfs vocht rond het stopcontact."

Ook over de elektriciteit maakt Vanderstukken zich zorgen. "Wanneer de wasmachine draait, kan ik zelfs het koffieapparaat niet gebruiken, want dan valt de elektriciteit uit. Dat kan toch niet conform de regels zijn", vraagt ze zich af. De verhuurder heeft beloofd alle problemen aan te pakken, maar voorlopig is er echter nog niks gebeurd. Zelfs niet nadat Wonen Vlaanderen de gebreken had vastgesteld. "Ik denk zelfs dat ze de huurindexering doorgevoerd heeft uit wraak, net omdat wij Wonen Vlaanderen hebben gecontacteerd", denkt Vanderstukken. 

De redactie van VRT NWS nam contact op met de verhuurder, maar die wenste niet te reageren.