“Het was fantastisch”, steekt een fiere papa van wal. “We kregen een prachtig loopweertje op onze snoet.”

De klok stopte vanmiddag op 1 uur en 45 minuten toen vader en zoon de finish overschreden. Straffe kost, zeker als je weet dat de minimumleeftijd om deel te nemen normaal gezien op 16 jaar ligt. ‘Hoe komt zo’n jong ventje op het idee?’, vraagt u zich waarschijnlijk af. “Ik ben mijn hele leven lang zelf altijd sportief geweest en houd van uitdagingen, zoals de Mont Ventoux beklimmen”, zegt Kevin. “Zo heb ik de marathon van Brussel gelopen, een aantal keer de Antwerp 10 Miles en vorig jaar liep ik ook al eens de halve marathon.”

Zo vader, zo zoon

“Ondertussen werden mijn kinderen wat ouder. Mijn jongste zoon Maxim vond alles wat erbij komt kijken zo fascinerend”, klinkt het. “Iedereen die langs de kant aanmoedigt en je naam, die op je borst geschreven staat, luidkeels uitschreeuwt, de deejays die de boel animeren, de gemoedelijke sfeer die in de lucht hangt, … Toen ik dan aankwam, zei mijn zoontje prompt: ‘Volgend jaar wil ik zelf meelopen’. Zo is ons avontuur begonnen”, legt Kevin uit.

Het jongetje was toen amper 10 jaar, maar papa Kevin zag het meteen zitten. “Ik zei: ‘Als jij dat wil, heel graag. Maar dan moeten we daar wel voor trainen’. Begin dit jaar zijn we daar stilletjes aan mee begonnen. Eerst rustig lopen, opbouwen. We kenden uiteraard ook de nodige tegenslagen. De moeilijkste periode was de uitzonderlijk hete zomer waar we dit jaar mee te maken kregen. Maar desondanks hebben we toch doorgezet. En nu, negen maanden later waren we er helemaal klaar voor.”

Uitstekende voorbereiding

Maar deelnemen bleek dus makkelijker gezegd dan gedaan, want de minimumleeftijd ligt eigenlijk op 16 jaar om aan officiële wedstrijden deel te nemen. “Ik heb toen contact opgenomen met de organisatie, de situatie uitgelegd en heb hen duidelijk gemaakt dat we uitstekend voorbereid waren. Ik heb dan een medisch verslag moeten ondertekenen waarin staat dat hij onder mijn begeleiding zou lopen, en dat op eigen verantwoordelijkheid.”

En zo geschiedde. “Onze doelstelling was puur om uit te lopen, zonder daarbij aan de tijd te denken. Desnoods kropen we op handen en knieën over de meet (lacht).”

(Lees verder onder de foto)

Hartslagmeter

Dat bleek dus allesbehalve nodig. “Hij heeft vandaag met een hartslagmeter om gelopen, die voortdurend zijn hartslag monitort. Die heeft hij overigens van mij als kerstcadeau gekregen. Na iedere kilometer vroeg ik hem om een stand van zaken opdat ik het mee in de gaten kon houden, vertelt Kevin die er als vader zeker van wou zijn dat alles oké verliep met zoonlief. Al maakte hij zich geen zorgen. “Hij stond superscherp en oogde de hele tijd enorm fris. Dat in combinatie met de vele aanmoedigingen, maakte dat we onze missie tot een goed einde hebben gebracht”, zegt de Antwerpenaar nog.

Een knappe tijd van een uur en 45 minuten was de apotheose van een maandenlange uitdaging tussen vader en zoon. “Het was geweldig, ik ben bijzonder fier op hem. Dit was boven alle verwachtingen. Het was een fantastische voorbereiding, dé ideale manier om onze band nog meer te versterken”, glundert een fiere papa.

“Maxim was aan de start en ook de dagen ervoor heel zenuwachtig”, vertelt Kevin. “Het was dan ook zijn eerste officiële wedstrijd, waardoor hij niet precies wist wat er te gebeuren stond. Mijn zoon stond daar dan ook tussen allemaal grote, volwassen mensen. Ik moest hem zelf even optillen om te laten zien wat er allemaal gaande was omdat hij natuurlijk veel kleiner was dan de andere deelnemers (lacht). Maar zodra je aan het lopen bent en de massa wat uit elkaar gaat, dan ging het al snel vlot”, klinkt het verder.

“Bovendien liepen we beiden in dezelfde looptenue, wat het natuurlijk extra speciaal maakt. En doordat we zo opvielen, kreeg ik achteraf van veel mensen de vraag: ‘Hoe oud is uw zoon eigenlijk?’ Toen ze hoorden dat hij nog maar 11 jaar oud is, volgden er een hoop verbaasde blikken. Dan ben je natuurlijk des te meer trots dat hij dit geflikt heeft”, blinkt de papa.

Paardrijden

Het jongetje mag dan wel een knalprestatie geleverd hebben, de kleine Maxim heeft helemaal geen loopervaring. “Maxim is geen duursporter. Hij heeft nooit aan atletiek of iets dergelijks gedaan”, zegt Kevin. “En het zal je misschien verbazen, maar Maxim doet aan paardrijden, met name dressuur en jumping. Oké, dat is ook wel een beetje fysiek, maar toch niet te vergelijken met echte uithoudingssporten als voetbal of hardlopen.”

Tegelijkertijd waren daar wel de tekenen dat Maxim talent heeft voor lopen. “Tijdens schoolwedstrijden merkten wij wel dat hij snel was. Hij eindigde altijd bij de eersten. We zagen ook al gauw dat hij de juiste bouw en fysieke capaciteiten had om goed te lopen. Een soort natuurlijke aanleg. Voor slechts een paar maanden te trainen, heeft hij dat formidabel gedaan”, besluit Kevin.