Rode trui: Remco Evenepoel

Groene trui: Mads Pedersen (Den)

Bergtrui: Richard Carapaz (Ecu)

Witte trui: Remco Evenepoel

Hoe kwam de zege tot stand?

In een gezapig tempo en al feestend, met tussendoor wat fotomomenten, begonnen de renners aan de plaatselijke ronden in Madrid. De afscheidnemende Alejandro Valverde mocht zelfs als een koning naar het publiek wuiven. Daarna begonnen de demarrages, dat hoort nu eenmaal bij een criterium. De Australische kampioen Luke Plapp (INEOS) en de Deen Julius Johansen (Intermarché) mochten een hele tijd vooruit rijden en het peloton moest alles uit de kast halen om hen bij te halen. Dat gebeurde pas in de slotkilometer en in de sprint was Juan Sebastian Molano de snelste. Hij was sneller dan groene trui Mads Pedersen en UAE-ploegmaat Pascal Ackermann.

Wat deden de favorieten?

Niks. Of toch: de tussensprint werd zowaar gewonnen door Enric Mas. Door de drie bonificatieseconden maakte hij de kloof met leider Remco Evenepoel korter: 2’02”.

Eindstand:

1. Evenepoel in 80:26’59”

2. Mas +2’02”

3. Ayuso +4’57”

4. López +5’56”

5. Almeida +7’24”

6. Arensman +7’45”

7. Rodriguez +7’57”

8. O’Connor +10’30”

9. Uran +11’04”

10. Hindley +12’01”

Wat deden de Belgen?

Finishen. En dat was vooral voor Remco Evenepoel belangrijk. Op zijn 22ste is hij de eindwinnaar van de Ronde van Spanje. Het was 44 jaar geleden dat er nog een Belg een grote ronde won. Dat was Johan De Muynck in de Giro van 1978. Evenepoel zorgde ook voor de twee Belgische zeges in deze Vuelta.

Tim Merlier had gehoopt om op de slotdag alsnog een rit te pakken, maar de Belgische kampioen kwam niet in het stuk voor.