“Met vertrouwen naar Australië”: Wout van Aert doorstaat finale test voor WK in Wollongong (maar moet duimen leggen voor Pogacar)

Van Aert heeft de benen

Een vierde en een tweede plek in een erg sterk deelnemersveld. Over het hele weekend heen manifesteerde Van Aert zich zonder meer als de beste renner van het pak. In de GP van Québec was hij veruit de beste man in koers, maar had hij in de finale net een ploegmaat te weinig aan zijn zijde om voor de zege te sprinten. In die van Montréal was hij mee met de beste klimmers van de dag – Yates, Gaudu, Bagioli en Pogacar –, maar was zijn sprint daardoor net iets te zeer afgebot om die laatste te snel af te zijn. In Wollongong krijgt Van Aert een parcours dat zo’n 45 kilometer langer is, maar met een op papier net iets mindere lastigheidsgraad. Dat opent dus perspectieven.

“Dit parcours in Montréal was zeker iets zwaarder dan dat van het WK”, zei Van Aert. “Dat ik hier nog met een elitegroepje naar de meet kan, waar de op één na zwaarste nog altijd vijftien kilogram lichter is dan ik, dat stemt me positief. Op die lange klim (Côte Camillien-Houde red.) heb ik iets te veel pijlen moeten verschieten. Daar heb ik mezelf al genekt voor de sprint. Maar over het hele weekend bekeken waren mijn benen hier nog net iets beter dan in Plouay. Bovendien is het WK pas binnen twee weken. Ik reis dus met vertrouwen naar Australië.”

Concurrentie incasseert vooral

Pogacar tekent straks present in Australië, Bagioli lijkt zich ook in de Italiaanse selectie gekoerst te hebben, Gaudu is nog een vraagteken bij de Fransen en Adam Yates zit niet eens in de Britse selectie. Alle andere potentiële opponenten incasseerden een (forse) tik in Canada. Sagan haalde zowel in Québec als in Montréal de streep niet. Girmay moest gisteren ziek (maagproblemen) opgeven en ziet zijn voorbereiding al voor de derde keer onderbroken na twee eerdere valpartijen. Matthews was in Québec nog tweede, maar moest in Montréal echt wel afhaken toen de besten aanzetten. De Italiaanse kopman Bettiol tot slot, kwam bijna zeven minuten na Pogacar over de meet. Van Aert kon in Canada een groot deel van de concurrentie overschouwen.

“In Plouay was Pogacar nog niet op niveau”, klonk het. “Je ziet dus duidelijk dat hij naar het WK toewerkte en er klaar voor is. In Québec was het net iets makkelijker en daar kwamen Matthews en Girmay dan weer goed voor de dag. Verder heb ik niet echt specifiek iemand in de gaten gehouden. Iedereen weet wie de goeie coureurs zijn en ik ga uit van mijn eigen sterkte.”

Van Aerts wiel zal populairste zijn op WK

Het wordt cruciaal voor Van Aert om diep in de finale nog minstens één pion aan zijn zijde te hebben. Dat bleek in Canada overduidelijk. Zowat heel het peloton had het vizier op hem gericht, vooral in Québec was dat nadrukkelijk het geval. Toen hij er in de laatste twee kilometer alleen voor kwam te staan, moest hij pokeren en de aanval van Cosnefroy onbeantwoord laten. Daardoor sprintte hij voor de tweede plek. Van Aert weet op dat vlak alvast wat hem ook straks in Wollongong te wachten staat: zijn wiel zal het populairst zijn. “Dat is niet anders dan in eender welke andere koers. Als favoriet aan de start staan, heeft altijd voor- én nadelen.”

Nog één landgenoot bij hem in de buurt hebben, diep in de finale, zou dus cruciaal kunnen zijn. “Het zal er vooral van afhangen met hoeveel we dan nog overblijven. Als we met een kleinere groep naar de meet gaan, zullen alleen Remco en ik er nog bij zitten. Zijn we met meer, dan denk ik dat we zelfs met meer Belgen de finale kunnen kleuren. Ik heb veel vertrouwen in ons team en dat we met Remco en mezelf twee kaarten kunnen uitspelen, is echt een voordeel.”