Truken van de foor. Geen idee dat in het Portugees klinkt, maar Sergio Conceiçao kent er alles van. Als speler, maar ook als trainer. In geen enkele voorbeschouwing werd rekening gehouden met Otavio, de technisch vaardige en ervaren vleugelaanvaller van Porto. Logisch, want vorige woensdag werd hij nog met de brancard van het veld gedragen met “een paar gebroken ribben”. Wellicht een maand out, klonk het toen, maar gisteren stond hij doodleuk op het veld. Goed voor hem, natuurlijk. Ietsje minder voor Club Brugge.

Carl Hoefkens, die voor dezelfde elf als tegen Leverkusen koos, kon dat onmogelijk voorspellen, maar met een paar andere predicties zat hij er pal op. Porto dat meteen de lange bal zou hanteren: check. Porto dat druk zou zetten: check. Porto dat foutjes zou uitlokken: check. De 39-jarige Pepe was de eerste – sluwe vos. Maar wat maakte het uit? Het leverde de Portugezen niks op. Club wilde in het openingskwartier standhouden en dat lukte wonderwel. Alleen bij balverlies van Nielsen was het even schrikken, maar Galeno trapte vervolgens slap naast.

Ook Mignolet cruciaal

Na dat kwartier was het de bedoeling om zelf te gaan prikken, maar zo lang kon Kamal Sowah niet wachten. De Ghanese aanvaller had al eens twee (goeie) schoten op rij afgeblokt gezien. En na veertien minuten tikte hij een diepe bal heerlijk in één tijd door, in de loop van spitsbroer Ferran Jutgla. De Catalaan kon op doel afgaan, maar werd onderuitgehaald door Joao Mario, waarna de scheids onmiddellijk naar de stip wees. Nog niemand bij blauw-zwart die té hard juichte, want op het scorebord kwamen de woorden ‘Stil onderzoek strafschop’ te staan. De VAR mocht aan het werk, maar besloot uiteindelijk om niet in te grijpen. Terecht. Jutgla zette zich achter de bal en zette de 0-1 op datzelfde bord. In een bovenhoekje van het imposante Estádio do Dragão waren de 1.700 bezoekende supporters door het dolle heen.

Tien minuten lang bleef een reactie van de thuisploeg uit, tot Otavio zich dan toch eens toonde. Na een knappe combinatie in het centrum stuurde hij Pepê – de winger – op Mignolet af. De 1-1 leek in de maak, maar dat was buiten de Brugse doelman gerekend, die zich voor de bal smeet en uitpakte met een cruciale redding. De zoveelste dit seizoen, hij zit in bloedvorm.

Opletten was het stilaan ook met de overtredingen, want na Onyedika kreeg Odoi geel. Nog voor rust met z’n tienen vallen, kon niet de bedoeling zijn. Soit: een aandachtspuntje. Want voor de rest deed Club het nog altijd goed. Jutgla trapte nog eens nipt naast, Skov Olsen zag zijn poging pas in twee tijden gestopt door Diogo Costa. Een tweede goal zat er niet in. Nóg niet… Die werd blijkbaar opgespaard voor de waanzinnige start van de tweede helft…

Niet langer de duurste

We waren nog geen twee minuten ver toen Sowah en Jutgla, de hoofdrolspelers van de eerste goal, samen de hele Porto-defensie aan de praat hield. Jutgla moest zich tussen vier man en na veel wringen nog net gewonnen geven, maar toen de bal wegsprong, ging Sowah er voor de neus van Zaidu mee aan de haal en maakte hij enig rustig af. 0-2 zowaar en wat een moment voor de voormalige recordaankoop van Club. 9 miljoen kostte hij vorig jaar, maar zich doorzetten lukte niet en op huurbasis bij AZ kwijnde hij zelfs weg. Maar de beslissing van Hoefkens om iedereen een nieuwe kans te geven, heeft geloond. Sowah, dankzij Yaremchuk verlost van de stempel van duurste speler, maakt het nu wél waar.

Club ging gewoon door. Meijer deed exact waarvoor hij gehaald is. De linksback zocht z’n tegenstander op, ging erover en verstuurde de perfecte voorzet. Aan de tweede paal tikte Skov Olsen. Zelfs wij moesten ons even in de arm knijpen. 0-3 voor op het veld bij de (dertigvoudige) Portugese kampioen: was dit echt?

Heel Porto – ook de bijna veertigduizend fans – hoopte snel uit de nachtmerrie te ontwaken, maar het moest nog een half uur lang toezien hoe de superstunt zich voltrok. Voor het eerst sinds april (tegen Braga) kon het niet scoren, voor het eerst sinds maart (tegen Lyon) verloor het in eigen huis, voor het eerst sinds december (tegen Atlético) vorig jaar slikte het drie goals in eigen huis. Na enkele wissels speelde Club de wedstrijd erg volwassen uit en werd het zelfs nog 0-4. Niet via Yaremchuk, die op de keeper kopte, niet via Onyedika, die op de paal trapte, wel via Antonio Nusa. De amper 17-jarige Noor maakte het feest compleet. Voor het eerst in de geschiedenis begint een Belgische club met 6 op 6 aan de Champions League, en hóé!