Klopt het dat we soms ‘hangry’ worden als we honger hebben of beelden we ons dat in?

Waar je de ene persoon liefst niet aanspreekt wanneer hij of zij honger heeft wegens licht ontvlambaar, loopt de andere al fluitend rond alsof er niets aan de hand is. Hoe dat kan? Daarvoor moeten we kijken naar wat er allemaal gebeurt in ons lichaam wanneer we honger hebben.

Wanneer je laatste maaltijd al even gepasseerd is, daalt de hoeveelheid aan beschikbare voedingsstoffen in ons lichaam. Voor de meeste organen en weefsels is dat geen probleem, omdat zij verschillende bronnen kunnen gebruiken om te blijven functioneren. Maar bij onze hersenen ligt dat anders. Voor hun werking zijn zij grotendeels afhankelijk van glucose. Wanneer we honger hebben en onze bloedsuikerwaarden ver genoeg dalen, dan kan het zijn dat sommige ‘eenvoudige’ taken moeilijker worden. Concentreren verloopt moeizamer en de focus verdwijnt, of... we geraken sneller geïrriteerd door iemand. Niet zo raar wanneer je weet dat onze hersenen brandstof nodig hebben om onze emoties te kunnen regelen.”

Wanneer de bloedsuikerspiegel ver genoeg daalt, trekken de hersenen aan de alarmbel. Zodra ons lichaam dat alarm hoort, begint het hormonen aan te maken om de hoeveelheid glucose in het bloed weer omhoog te krijgen. Het gaat hier bijvoorbeeld om groeihormoon uit de hypofyse, glucagon uit de pancreas, en adrenaline en cortisol uit de bijnieren. Die laatste twee zijn ook de hormonen die vrijkomen in stressvolle situaties. Dat betekent dat je niet enkel bij veel stress weleens durft uit te vliegen tegen iemand, maar dat dit ook kan gebeuren als je honger hebt.

Een andere link tussen honger en boosheid is het stofje neuropeptide Y. Dit stofje speelt niet alleen een rol bij het regelen van ons eetgedrag, maar reguleert ook mee de emoties van woede en agressie. Hogere hoeveelheden van deze neuropeptide leiden tot meer impulsieve agressie. De link tussen honger en agressie is waarschijnlijk ooit heel nuttig geweest als overlevingsmechanisme, toen we zélf nog op die voeding moesten jagen. Want als je telkens gedwee iedereen eerst zou hebben laten eten in plaats van te vechten voor die heerlijke maaltijd, dan zou de mens niet overleefd hebben tot op vandaag én dan zou jij dit artikel nu niet aan het lezen zijn.

Er zijn dus meerdere biologische mechanismen die kunnen verklaren waarom je beter uit iemands buurt blijft als hij of zij honger heeft. Daarnaast zijn er ongetwijfeld ook nog psychosociale factoren die een rol spelen. En aangezien we allemaal anders zijn als het op al deze elementen aankomt, is het niet zo verwonderlijk dat er verschillen zijn in hoé boos iemand lijkt als die hongerig is. Er is trouwens in eerder onderzoek - voorlopig - geen link gevonden met iemands geslacht, gewicht, leeftijd, eetpatroon of BMI. Maar één ding staat vast: je kan wel degelijk boos worden van de honger.

Klopt het dat drinken tijdens het eten geen goed idee is voor je spijsvertering?

Van Douwe Egberts tot Rombouts: waarom bijna al onze koffie is gemaakt met dezelfde boon (en dat echt niet goed is)

Hoe krijg je een maagontsteking of maagzweer? En kan je het voorkomen? “Slechte voeding en stress worden vaak onterecht aanzien als boosdoeners” (+)