“Wie mij echt kent, weet dat ik geen kille machtspoliticus ben, zoals ik de vorige weken heb gelezen”, zei Wouter Beke bij zijn afscheid op 12 mei van dit jaar. Hij nam ontslag als Vlaams minister van Welzijn nadat hij al maanden sterk onder vuur lag voor zijn aanpak van de coronacrisis, de wachtlijsten in de gezondheidszorg en de wantoestanden in de kinderopvang.

“Het waren bijzondere weken, omdat het gaat over het overlijden van een kindje” aldus Beke in ‘De tafel van vier’. In de krant staat dat je daar verantwoordelijk voor bent - natuurlijk ben je daar politiek verantwoordelijk voor - en dan komt je dochter thuis en zegt ze ‘Papa, ik heb op de radio gehoord dat jij verantwoordelijk bent voor de dood van een baby’. En dan is er nog de druk van de media en het parlement.”

Bij tv-presentator Gert Verhulst kwam hij donderdagavond ook terug op het imago dat hij had. “Ik probeer problemen altijd op een rationele manier te benaderen: wat is het probleem en wat is de oplossing. Ik denk dat dat de beste manier is.”

Dat er kritiek komt, “als politicus moet je daartegen kunnen, maar je hebt een gezin, een vader en een moeder die dat ook moeten dragen. Als ik één ding geleerd heb als minister van Welzijn: je moet daarover praten. We zijn binnenfretters.”

”Het was een bijzonder intense periode”, zei Beke toen Verhulst hem voor de voeten wierp dat hij toch wel een hobbelig parcours had gereden. “Ik was verantwoordelijk voor welzijn én volksgezondheid en moest op een bijzonder slappe koord balanceren.”

“Sommige kritiek was oneerlijk, zegt Beke nog. “Ongetwijfeld heb ik fouten gemaakt – wie niet. Gelukkig had ik een goede thuis, een warm nest om op terug te vallen.”

Beke zegt dat hij al enkele weken plannen had om ontslag te nemen en dat in april ook voorlegde aan zijn collega’s, maar dat het voor zijn partijgenoten niet opportuun was. “Ik heb toen als een trouwe partijsoldaat mijn verantwoordelijkheid genomen.”

Half mei was het dan toch zo ver. Hij kondigde zijn ontslag aan in bijzijn van zijn vrouw en zijn jongste dochter. “Als je stopt ga ik naast jou staan, had mijn vrouw al in de paasvakantie gezet. We hebben toen niet gedacht aan de perceptie die dat zou creëren. Het was absoluut geen marketingstunt.”

Beke zegt zich nu te focussen op zijn functie als burgemeester in Leopoldsburg, en als Kamerlid vooral in de commissie Defensie. En of hij ooit terugkeert als minister? “Niemand kan in een glazen bol kijken”, zegt hij. Heeft hij dan niet het gevoel dat hij zijn portie nu wel gehad heeft? “Op dit ogenblik wel.”

(kba)