Hebben supermarkten te veel macht? Voedingsbedrijven getuigen anoniem: “Het is David tegen Goliath”
De hoge energiefactuur en de stijgende prijzen van grondstoffen zorgen voor kopzorgen bij de Belgische voedingsproducenten. Veel bedrijven zien hun productiekosten ontploffen, maar kunnen die niet doorrekenen. In Terzake trekken drie bedrijven anoniem aan de alarmbel, uit schrik voor een boycot door de supermarkten: “Het is David tegen Goliath, we zijn hopeloos verloren tegen hun macht”.
Een maandelijkse energiefactuur die plots zes keer duurder is. Van 10.000 euro naar 60.000 euro. Dat is de nieuwe realiteit voor een Belgisch bedrijf uit de voedingssector. En dan zijn er nog de stijgende prijzen van de grondstoffen: “Op dit ogenblik stevenen we met ons bedrijf af op een verlies”, getuigt een ondernemer anoniem. Het grote probleem voor veel voedingsproducenten? De stijgende prijzen kunnen ze niet doorrekenen aan de consumenten, omdat supermarkten op de rem staan: “We hebben enkele prijsverhogingen kunnen realiseren, maar dat is maar een fractie van wat nodig was.”
Bikkelharde onderhandelingen
Als een voedingsbedrijf een prijsverhoging wil doorvoeren, dan moet het daarvoor onderhandelen met de verschillende supermarkten. Onderhandelingen die vaak bikkelhard zijn, vertellen de drie bedrijven. De getuigenissen zijn anoniem, uit schrik voor een boycot door de machtige supermarkten: “We willen deze boodschap kunnen brengen zonder risico’s op represailles.”
Voedingsbedrijven getuigen over supermarkten, bekijk hier de volledige reportage:
Een ongelijke strijd. David tegen Goliath. Op die manier vertellen de voedingsproducenten over de onderhandelingen met de supermarkten. Als klant merk je daar normaal weinig van, behalve als er bepaalde producten uit de winkelrekken verdwijnen. Het is voor grote merken vaak een laatste drukkingsmiddel in de onderhandelingen. Maar veel kleinere bedrijven kunnen of durven die stap niet te zetten: “Als je de strijd ziet tussen bepaalde zeer grote merken en de supermarkten en als je ziet hoe moeilijk dat verloopt tussen twee zwaargewichten, dan ben je als KMO hopeloos verloren tegen de macht van de supermarkten.”
Vaak moeten de kleine bedrijven tevreden zijn met een beperkte prijsverhoging. “Als je al een prijsverhoging krijgt, dan is het een heel kleine. Concreet gaat dat over 3 procent, terwijl het eigenlijk 15 procent zou moeten zijn. En dat is gewoon een kostencorrectie, het is niet dat we op die manier extra winst proberen te halen.”
Beschermt supermarkt onze koopkracht?
Maar niet alleen de bedrijven voelen de crisis, ook veel consumenten proberen hun uitgaven te beperken. En dus proberen supermarkten klanten te lokken met verschillende promoties, want ook de supermarkten zitten in een hevige concurrentiestrijd. De supermarkt als beschermer van onze koopkracht? Daar klopt helemaal niets van, volgens de voedselproducenten: “De supermarkten liggen vooral wakker van hun marktaandeel en de koopkracht is een dankbaar excuus om zich te profileren.”
De voedingssector pleit dan ook voor een nieuw model, met eerlijke prijzen voor iedereen: “Op dit moment zijn er alleen maar verliezers. De boeren hun prijzen voor melk, boter, eieren en groenten zijn werkelijk abominabel. Wij als producenten schreeuwen moord en brand. De supermarkten zijn niet tevreden en ook de consumenten twijfelen. Als niemand tevreden is, dan is er toch ergens een probleem?”