Twee Noorse tijdrittitels, vorig jaar en zijn derde tijdritzege levert hem meteen de regenboogtrui op. Meer stond er tot vanochtend niet op zijn palmares van tijdrijder. Tobias Foss stond bij de bookmakers allesbehalve tussen de favorieten, maar langs de kustlijn van Wollongong knalde hij het snelst over het Australische asfalt. Hij kon het zelf niet geloven. In de hot seat sloeg hij een gigantische vreugdekreet. Met handgebaren maakte hij duidelijk dat hij er met zijn verstand niet bij kon.

“Dit voelt echt alsof ik in een droom beland ben. Ik geloof het eigenlijk niet. Ik kreeg goede signalen door en mijn benen voelden super aan. Ik had vertrouwen in mijn goede vorm, maar hier durfde ik toch niet van dromen. Als ik de top tien zou halen, was ik al blij, dromen deed ik van de top vijf, maar nu die trui een jaar mogen dragen, dat wordt heel speciaal. Ik ga ervan genieten en ze proberen eer aan te doen. Ik ben nooit degene met het meeste vertrouwen. Ik kon dit echt pas vatten toen het helemaal over was.”

Foss vond in Wollongong een parcours dat hem het best uitkwam en dat gaf hij ook zo aan. “Dit was een tijdrit waar je amper tijd had om te recupereren. Je kon bijna nooit de power laten zakken. De bochten waren bijzonder technisch, op de zware, steile stukken moest je vol gaan. Alleen op de snellere stukken kon je even op adem komen. We hebben dit goed voorbereid, ik kreeg goede coaching en alles liep uiteindelijk perfect. Die trui om mijn schouders krijgen, was een heel speciaal moment, zeker weten. Het is niet te geloven.”