Even deze belangrijke melding: de soort ‘groene kikker’ bestaat niet. Voor wie nu even moet gaan zitten van dit schokkende nieuws, geen paniek. Je zal nog kunnen genieten van het rustgevende – voor mij althans, want de meningen zijn verdeeld heb ik al vernomen – gekwaak in de avonduren. Maar als je een kikker ziet met een groene kleur, dan is dat geen groene kikker. Ik leg het even uit.Tot 1976 was het simpel. Een kikker die groen zag, was meestal een groene kikker. We laten de boomkikker hier even buiten beschouwing. Maar vanaf dan werd het ingewikkeld. Een kikker die groen zag, was eigenlijk een meerkikker of een poelkikker. De ene was groot, de andere klein. Maar we zijn er nog niet helemaal. Want wat als je een gezinnetje hebt met een meerkikker én een poelkikker? Wat in kikkerland wel eens gebeurt. Kikkers zijn ook maar kikkers. Dan krijg je een bastaardkikker. Zoals verwacht, zit die qua afmetingen tussen de grote en de kleine groene kikker in. Ik ga je besparen hoe je nu kan zien of die kwakende vijverbewoner een meer-, poel- of bastaardkikker is. Want dan kom ik met twee pagina’s niet toe en die plaats heb ik niet. Om de bastaards wat in te tomen, heeft de natuur beslist om, als twee bastaardkikkers elkaar heel graag zien, er voor te zorgen dat er geen bastaardkikkervisjes van kunnen komen. Maar toch blijken er op heel veel plaatsen bastaardkikkers te zitten. Foutje in het plan was, dat als bastaardkikkers een poel- of meerkikker tegenkomen, er wel kikkervisjes van komen. Die dan weer net iets groter of kleiner zijn, veronderstel ik, dan hun beide ouders. Ingewikkeld, nietwaar? Misschien hadden we in 1976 beter de regel gehouden: een kikker die groen is, is een groene kikker. Dat zou voor onze kikkers ook simpeler geweest zijn.(Foto's: Ronny Meekers - Guido Franssens - Jos Vandebergh - Justine Vanoppen)

https://limburgs-landschap.be/