Waar komen ringen van Saturnus vandaan? Misschien wel het resultaat van een vermiste maan

Saturnus heeft een uitgebreid assortiment aan manen, maar liefst 83. Er is Enceladus, een maan met een ijzige oppervlakte. Lapetus, een maantje dat aan de ene kant helder en blinkend is, aan de andere kant stoffig en donker. Dan zijn er nog Hyperion, Pan en Titan - de grootste maan van Saturnus. Tot slot is er één maan vermist: Chrysalis.

Onderzoekers denken (een deel van) het maantje nu teruggevonden te hebben. In de vorm van de (twee) ringen van Saturnus. Deze ringen bestaan, net zoals Chrysalis, voornamelijk uit ijs en meteorietstofdeeltjes. Ze zijn zo’n 20 meter dik en daarmee een pak indrukwekkender dan de ringen van Uranus en Neptunus.

Ongeveer 160 miljoen jaar geleden zou Chrysalis zich iets te dicht bij Saturnus hebben begeven en gecrasht zijn. Na de crash bleef er volgens de onderzoekers niet veel meer over dan enkele ijsresten. Naar schatting is zo'n 99 procent van de maan verdwenen in de atmosfeer van Saturnus. De overige 1 procent zou getransformeerd zijn tot de ringen.

“Het verlies van Chrysalis zou niet alleen de ringen van Saturnus verklaren, maar ook waarom de planeet lichtjes gekanteld is (27 graden om precies te zijn, red.)” Een combinatie van verschillende factoren, waaronder het plotseling wegvallen van een maan, zou de kanteling veroorzaakt kunnen hebben.

“Het is een interessant scenario dat verklaart waarom twee niet gerelateerde zaken zijn ontstaan”, aldus Jack Wisdom, professor en onderzoeker aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en hoofdauteur van de studie. “Het geeft veel voldoening een geloofwaardige verklaring te hebben gevonden voor het ontstaan van de ringen van Saturnus.”

De onderzoekers, alsook andere wetenschappers die niet hebben meegewerkt aan het onderzoek, benadrukken evenwel dat het slechts om een hypothese gaat. Of Chrysalis - genoemd naar de pop van een insect - heeft bestaan is helemaal niet zeker.