BEKIJK. Lastige ketting, “ontplofte” voorband en agressieve meeuw: Nederland beleefde op Mixed Relay een absolute nachtmerrie

Kijk bovenaan dit artikel naar de baaldag van Nederland.

“Ze zochten nog een derde man... en ik ben hier nu toch”, vertelde Van der Poel daags voor de Mixed Relay aan onze man ter plekke in Australië. Vol goede moed. Een dikke 24 uur later is de stemming helemaal omgeslagen. Want wat beleefde Nederland een baaldag in de gemengde ploegentijdrit van in totaal 28,2 kilometer.

Het begon al na 1 kilometer. De ketting van Mollema - net als ‘MVDP’ een hardrijder - was in de knoop geraakt. Hij kreeg er hem al rijdend niet terug op en moest een nieuwe fiets vragen. Dat kostte te veel tijd, waardoor Hoole en Van der Poel de overige dertien kilometer met z’n tweeën moesten afleggen. Quasi een onmogelijke klus. Ze kwamen 40 seconden achter Zwitserland bij het tussenpunt, waarna de vrouwen het overnamen.

In de niet-succesvolle poging om zijn twee landgenoten nog bij te benen, werd Mollema overigens aangevallen door een meeuw. De grote vogel kwam zijwaarts afgevlogen, waarna de Nederlander met zijn hoofd een afwijkend gebaar maakte om niet te worden gebeten. Ook gisteren tijdens een training moest de renner van Trek-Segafredo afrekenen met een vogel. Op een filmpje was te zien hoe de ekster het op zijn helm had gemunt.

De organisatie van het WK wielrennen waarschuwde de deelnemers vooraf al over het gevaar vanuit de lucht. Met name in september heeft het kuststadje Wollongong te maken met zwermen eksters die hun broedgebied beschermen. “Eksters kunnen behoorlijk territoriaal zijn, zeker als er veel gebeurt in het gebied dat zij als hun terrein beschouwen”, vertelde Paul Partland van het lokale dierenziekenhuis. HIER leest u daar meer over.

Terug naar de koersfeiten, waar de dames het met een achterstand van 40 seconden dus overnamen. Op dat moment was er tóch nog hoop op een medaille, want naast Annemiek van Vleuten en Riejanne Markus stond wereldkampioen Ellen van Dijk aan de start. Maar al snel gebeurde voorval nummer twee. Enkele meters na de start smakte Van Vleuten tegen het asfalt. Het gevolg: ook de dames vielen al snel met twee. Volgens Van Vleuten werd haar val veroorzaakt door een “ontplofte” voorband, zoals ze het zelf uitdrukte.

Ongehavend bleef ze overigens niet na de klapband. Vanwege een flinke wond op haar rechterarm en -elleboog werd Van Vleuten voor enkele scans naar een ziekenhuis gevoerd. “Daar maak ik me wel zorgen over”, twitterde Van Vleuten. Nadien kwam het verdict. Ze heeft een stabiel breukje in haar elleboog opgelopen. Het is afwachten of ze aan de wegrit van zaterdag kan deelnemen. “Annemiek mag met dit stabiele breukje fietsen, maar de vraag is uiteraard wel met hoeveel pijn dat gaat zijn”, zegt bondscoach Loes Gunnewijk. “Dat gaan we komende dagen zien. We hopen dat Annemiek nog altijd kan starten, maar dat moet wel verantwoord zijn.”

Vijfde dus was de eindplaats, op 52 seconden van winnaar Zwitserland. Wel nog steeds 57 seconden beter dan België, dat op een achtste plaats eindigde. “Ik denk dat alles mis is gegaan dat mis kon gaan”, reageerde Van der Poel. “We hebben er het beste van proberen te maken. Op zich heb ik m’n inspanning kunnen doen die ik voor ogen had, maar al bij al is dit een slechte dag.” Na de pech van Mollema bleef ‘MVDP’ met Hoole over. “Met twee, dat scheelt wel veel. Je moet meer beurten doen en kunt dus minder lang in het wiel zitten om te herstellen. Die andere landen zijn ook met drie toptijdrijders, dat is niet goed te maken. Bij de vrouwen ging het ook meteen mis. Ik hoop dat Annemiek niet te gekwetst is, het zag er een lelijke val uit. Dat vat de dag samen. Jammer, we hadden een ploeg om voor een medaille te strijden. Niets aan te doen. Pech hoort er nu eenmaal bij.”