Hoeveel reservisten zijn er in ons land? Wat zijn hun talenten? En is algemene mobilisatie bij ons mogelijk?

Wie zich aanmeldt als reservist bij het leger lijkt dat vaak te doen als uiting van een soort mannelijkheid. “De meest gehoorde motivatie is dat ze iets willen doen voor hun land”, klinkt het.

België beschikt over 2.539 getrainde en 3.248 ongetrainde reservemilitairen, laat Defensie aan onze redactie weten. Beroepsmilitairen die de actieve dienst verlieten, blijven tien jaar op de reservelijst staan. Zij kunnen enkel opgeroepen worden in geval van een oorlog of als een regering de crisis groot genoeg acht.

Stel u bij die getrainde reservemilitairen trouwens geen hoop afgerichte vechtmachines voor. Het gaat voornamelijk om vrijwilligers met specifieke competenties, denk maar aan juristen of vertalers. Dankzij een verkorte basisopleiding kunnen zij naast actieve militairen ingezet worden, zoals bijvoorbeeld gebeurde bij Vigilant Guardian (de operatie waarbij jarenlang militairen werden ingezet om straten, luchthavens, stations, ambassades, nucleaire sites en andere ‘gevoelige’ plaatsen te beveiligen; nvdr).

De inzet van de reservisten gebeurt volledig op vrijwillige basis. Als Defensie hen oproept, dan beslissen de betrokken personen autonoom of ze daarop ingaan.

Een algemene mobilisatie is in dat verband totaal uit den boze. “Dat zou ook weinig zin hebben”, stelt oud-kolonel Roger Housen bij VRT NWS. “Er is minstens 8 maanden opleiding nodig als iemand wil leren werken met de wapensystemen die ons leger op dit moment gebruikt. Het duurt dus heel lang voor mensen echt inzetbaar zijn.”

Er zijn drie mogelijkheden om reservist te worden: één jaar voltijds bij Defensie werken, een kortere opleiding van minstens vijf of zeven dagen per jaar (afhankelijk van je graad) of als student tijdens je vakantie een militaire opleiding volgen.

Wie de smaak nu stilaan te pakken krijgt, kan ervoor kiezen om soldaat, matroos, onderofficier of officier te worden. De eerste twee groepen zijn de doeners, zij zetten plannen in realiteit om en voeren welomlijnde opdrachten nauwgezet uit.

Een onderofficier valt te vergelijken met een ploegbaas. Hij geeft leiding aan een groep van 5 à 10 mensen, maar is niet te beroerd om ook zelf de handen uit de mouwen te steken.

De officier is als een manager in een bedrijf. Hij plant de opdrachten, verzamelt zo veel mogelijk info en beslist uiteindelijk wat er moet gebeuren.

In Rusland claimt de legertop intussen dat op de eerste dag van de mobilisatie zich zo’n 10.000 vrijwilligers spontaan gemeld hebben. En dat nog voor ze de officiële brief in de bus gekregen hebben. Op de beelden hieronder ziet u hoe dienstplichtigen in Neryungri (een stad in het zuiden van de Russische autonome deelrepubliek Jakoetië; nvdr) afscheid nemen van hun families.

Lees ook: Kan het straatprotest Poetin in de problemen brengen? Ruslandkenner: “Hij staat veel steviger dan de meesten denken” (+)