Jarenlang fietste het Belgische vrouwenpeloton achter de feiten aan, een peloton waarin uitzonderingen (D’Hoore, Kopecky, De Wilde) de regel bevestigden: internationaal deden we amper mee. Maar kijk, 2022 lijkt het jaar van de kentering te worden met medailles op EK en WK tijdrijden voor Febe Jooris en ereplaatsen in de internationale wegritten voor onder meer Xaydee Van Sinaey. Ook in Wollongong liep het collectief sterk. België was het enige land met vier rensters in de top twintig. “In de breedte hebben we inderdaad heel sterk gepresteerd”, vond bondscoach Ludwig Willems. “Het parcours was zwaar en vanaf de eerste ronde werd de schifting gevoerd. Als je dan ziet dat ze alle vier redelijk goed standhouden, dan kan je als coach alleen maar tevreden zijn. Ook hoopgevend is dat de twee meisjes die in de finale standhouden - Moors en Van Sinaey - allebei eerstejaars zijn en ook volgend seizoen nog bij de juniores zullen uitkomen. Nu kwamen ze nog dat extra beetje punch tekort om bijvoorbeeld met Rayer mee te schuiven.”

Ook wedstrijdervaring is nog een werkpuntje. Moors verschoot haar beste pijlen in de voorlaatste ronde. “Ik neem het haar niet kwalijk”, zei Willems. “Je moet elke ronde proberen mee te schuiven. Voor hetzelfde geld valt het niet stil en rijden ze wel met een klein groepje weg. Die ervaring moet zij nog opdoen, temeer daar Fleur nog niet lang koerst. Schrijf maar op: ik ben heel content.”

Xaydee Van Sinaey: “Dit maakt mijn mislukte tijdrit goed”

Qua uitslag deed niemand beter dan Xaydee Van Sinaey. De Oost-Vlaamse spurtte uiteindelijk naar de negende plaats en was daar zeer blij mee. “Ik ben heel blij met mijn negende plaats”, reageerde ze. “In de spurt ben ik vermoedelijk iets te snel aangegaan waardoor er in de laatste meters nog twee meisjes over mij zijn gekomen. Maar ik ga echt niet klagen. Als eerstejaars is die negende plaats een fantastisch resultaat.”

Na de tijdrit eerder deze week overheerste toch vooral ontgoocheling bij Van Sinaey. “Dit maakt mijn mislukte tijdrit goed”, vond ze. “Ik ben toch niet voor niets naar Australië afgereisd dankzij deze negende plaats. Ik had nooit verwacht dat ik top tien zou rijden in de wegrit. Met een plaats in de top twintig had ik al vrede kunnen nemen omdat ik mij ook niet echt zie als een wegrenster en al zeker niet als sprintster. Ik ben ook blij dat we allemaal sterk gepresteerd hebben. Als eerstejaars opent dat perspectieven voor volgend seizoen, zeker omdat Backstedt er niet meer bij zal zijn.”

Van Sinaey is ook een talent in het veld. “Normaal begin ik over twee weken opnieuw te crossen. Waar weet ik nog niet maar de wereldbeker in Tabor staat al zeker op mijn programma, net als het EK in Namen. Niet meteen mijn favoriet parcours: te veel mountainbike, te extreem. Maar ik ga er zeker mijn best doen.”

Fleur Moors: “Ik kan mijn inspanningen nog niet inschatten”

Het beste resultaat was er voor Xaydee Van Sinaey, de meest opvallende wedstrijd werd gereden door Fleur Moors. De Limburgse trok in de voorlaatste ronde in het offensief en was bergop duidelijk bij de beteren. Legde ze een ronde te vroeg haar troeven op tafel? “Misschien wel. In de laatste ronde liepen mijn benen echt wel vol, maar ik zag Xaydee naast mij rijden en dat gaf echt wel motivatie. Ik overleefde de klim, de sprint was niet optimaal maar ik ben toch wel blij met mijn twaalfde plaats.”

Moors reed niet zomaar mee maar nam initiatief. “Het was zoals te verwachten een pittige wedstrijd met een heel pittige beklimming. Tegen Zoë (Backstedt, red) viel echt niets te beginnen. Dat we nog dicht bij die twee voor zilver en brons kwamen, was mij niet echt nog duidelijk. Ik was blij met de wedstrijd die ik aan het rijden was. Het klopt dat ik nog niet zo lang actief ben in het peloton en dat ik nog niet goed weet hoe ver mijn inspanningen kunnen dragen, ook in het tijdrijden. Ik kan nog niet goed inschatten.”

Moors is ook volgend jaar nog juniore. “Glasgow heeft wel wat hoogtemeters en het zou ook veel draaien en keren zijn. Dat ligt mij als veldrijdster ook wel. Maar er zijn nog veel sterke meisjes op komst in het Belgische team.