Oekraïense strijder van iconische foto in fabriek Azovstal overleeft belegering en krijgsgevangenschap, maar is fysiek nog maar schim van zichzelf

Dianov maakte deel uit van de 36ste afzonderlijke mariniersbrigade van het Oekraïense leger en hielp na de Russische invasie op 24 februari mee aan de verdediging van Marioepol. De Russische troepen slaagden er na een lange strijd in om de stad in te nemen en de laatste verzetsstrijders trokken zich terug in het enorme ondergrondse fabriekscomplex van Azovstal.

Daar hielden ze tegen alle verwachtingen in wekenlang stand, ondanks de niet aflatende Russische bombardementen en pogingen om het complex te bestormen. Legerfotograaf Dmytro ‘Orest’ ­Kozatsky legde tijdens het beleg de precaire situatie van de soldaten in de fabriek vast en de gruwel in de geïmproviseerde ziekenhuizen onder de grond. Daar werden strijders zo goed en zo kwaad als het kon opgelapt.

BEKIJK OOK: Schrijnende beelden tonen erbarmelijke omstandigheden in Azovstal-fabriek (mei 2022)

Eén van hen was Mykhailo Dianov. Op een intussen iconische foto is hij te zien in stoffige kleren, met een spalk in zijn arm en ondanks alles met een glimlach op de lippen. Een teken dat het verzet nog springlevend was.

Een week later brak het toch. De laatste 250 Oekraïense soldaten werden in krijgsgevangenschap meegenomen. Ook Dianov. Vier maanden bracht hij in een Russische gevangenis door, tot hij woensdag vrijgelaten werd bij een gevangenenruil. Velen van de krijgsgevangenen bleken gemarteld te zijn, volgens de militaire inlichtingendienst in Kiev. Dianov was geen uitzondering, vertelt zijn zus aan de Oekraïense krant ‘Oekrajinska Pravda’.

BEKIJK OOK:

Zo kreeg Dianov geen gepaste medische verzorging voor de oorlogswonde die hij tijdens het beleg van Azovstal opliep aan zijn arm. “Ze haalden een stuk metaal uit zijn arm, zonder verdoving en met een roestig pincet", zegt Alona Lavrushko. “Dat was het soort hulp dat onze jongens daar kregen.”

Dianov is er na de maandenlange ontberingen slecht aan toe. Hij verblijft momenteel in een militair ziekenhuis in de Oekraïense hoofdstad Kiev. Op beelden is te zien dat hij uitgemergeld is.

“Zijn fysieke toestand is natuurlijk ernstig”, zegt zijn zus. “Maar mentaal... Mykhailo is erg sterk. Hij is ontzettend blij dat hij terug is. Hij zegt: ‘Ik loop en adem schone, vrije lucht in.’”

Het belangrijkste nu is volgens Alona om hem fysiek weer op de been te krijgen. Maar zijn herstel zal tijd vragen. “De arts in het militair hospitaal heeft hem onderzocht. Ze gaan hem nog niet opereren (aan zijn arm, hij raakte vier centimeter bot kwijt en dat moet gecorrigeerd worden, red.). Hij is een derde van zijn gewicht verloren en moet eerst wat aankomen. In zijn huidige toestand kan hij niet geopereerd worden. Het kan gevaarlijk zijn voor zijn gezondheid. Hij moet eerst op krachten komen. Maar zijn cardiogram was goed. Dat is toch al iets.”

Alona vertelde ook over het emotionele moment dat ze haar broer voor het eerst zag na zijn vrijlating. “Ik kan het amper onder woorden brengen. We waren oneindig blij elkaar te zien en konden niet stoppen met knuffelen. Verrassend genoeg waren er geen tranen, alleen gelach. Vooral van hem. Hij is enorm positief, enorm sterk van geest en dat helpt ons ook. We kunnen geen tranen vergieten, terwijl hij zelf lacht.”

Lees alles over de oorlog in Oekraïne in ons dossier.

Bekijk ook: