De Spaanse krant AS stelt dat Evenepoel altijd en overal sterk presteert. “Etappekoersen, grote klassiekers, grote rondes of zelfs een wereldkampioenschap. Ongeacht het parcours, Remco Evenepoel presteert altijd. Vandaag bewees hij dat opnieuw”, klinkt het daar. De krant benadrukt ook het bijzonder grote tijdverschil aan de streep. “Evenepoel drukt zijn stempel op de geschiedenis van de wielersport. Het Belgische wonderkind deed wat hij het beste kan: zonder om te kijken, gas geven om uiteindelijk alleen over de finish te komen met de grootste voorsprong in een WK (2:21) sinds zijn landgenoot Jean Aerts in 1935 (2:57).”

Marca, een andere grote Spaanse krant, plaatst Evenepoel nu aan de tafel van de allergrootsten. “Hij kroonde zich tot de beste van de wereld met een absolute machtsexplosie. Hij leest de race perfect en is tactisch super sterk. Hij is een Kannibaal die al aan de tafel van de allergrootsten zit. Alleen Binda, Merckx en Hinault hadden in hetzelfde jaar een Monument, een Grote Ronde en een wereldkampioenschap gewonnen. En Evenepoel is pas 22 jaar”, maken ze de vergelijking met enkele van de grootste wielrenners ooit.

Het Franse L’Equipe kopt “Evenepoel le cannibale”, uiteraard een fijnzinnige verwijzing naar de enige echte kannibaal Eddy Merckx. “Twee jaar nadat hij bijna het leven liet in de Ronde van Lombardije, staat het Belgische wonderkind nu aan de top. Dankzij zijn bijzondere talent maakte hij zich nooit zorgen. Met de vinger op de mond kwam hij solo over de finish, alsof hij wil bewijzen dat hij de kritiek tijdens het zeer bewogen begin van zijn carrière definitief achter zich heeft gelaten”, staat verder te lezen.

Bij de Nederlandse krant De Telegraaf gaat de meeste aandacht naar de aanvaring van en het drama rond Mathieu van der Poel, maar geven Evenepoel de titel ‘superieur’ mee. “Er was niemand die hem nog kon achterhalen.”

Ook bij De Volkskrant ligt de focus op Van der Poel, maar geven de Belg toch iets meer aandacht. “Ruim nadat Evenepoel winnend over de streep was gekomen, als eerste Belgische wereldkampioen sinds Philippe Gilbert tien jaar geleden in Valkenburg won, gingen circa 30 renners sprinten om de ereplaatsen. Zijn wereldkampioenschap is een uitroepteken achter een uiterst succesvol seizoen voor Evenepoel, die meteen nadat de voetballer pas op 17-jarige leeftijd begon met wielrennen als junior bijna elke wedstrijd won waaraan hij deelnam”, kwamen ze terug op zijn succesvolle tienerjaren.

Het Italiaanse La Gazzetta dello Sport prijkt met misschien wel de mooiste kop: “Remco de kannibaal had dood kunnen gaan, maar hij is terug: dat is de nieuwe kampioen”, een verwijzing naar zijn doodsmak in de Ronde van Lombardije in 2020 waarna de Aerokogel van Schepdaal een zware en lange revalidatie moest ondergaan om zelfs maar terug te leren stappen. “Dit jaar keerde hij terug naar het hoogste niveau door Luik-Bastenaken-Luik, de Vuelta en de Wereldbeker te winnen.”

Bij het Britse The Guardian klinkt het als volgt: “Evenepoels eerste regenboogtrui op profniveau sluit een opmerkelijk seizoen af, nadat hij al de rode trui in de Vuelta a España en Luik-Bastenaken-Luik won. Het was ook een revanche voor hemzelf, nadat de Belgische tactiek Evenepoel een kans had gekost bij het WK vorig jaar. En het zal meer brandstof toevoegen aan de vergelijkingen met de legendarische Merckx, misschien wel de grootste wielrenner aller tijden.”