Marc Van Ranst is nu ook fotograaf

“Ik fotografeer al tien jaar. Kom uit een familie met kunstenaars. Maar dat maakt mij er nog geen. Tijdens de Covid-jaren kon ik zelfs geen wandeling maken, vonden mensen, ik moest virusjagen. Nu is de tijd misschien rijp.” Dus dropte hij gisteren voor het eerst enkele werken op Facebook. “Om eens af te toetsen hoe ze in de smaak vallen.”

Het zijn veelal zwart-witbeelden, grafisch bewerkt. Donker, imposant. Surrealistisch. Mooi. Soms heel kleurrijk. Bewerkingen van details uit foto’s met artificiële-intelligentiesoftware. De grote afdrukken - tot 1,5 x 1,5 meter, foto op acryl - zijn te koop in maximaal vijf exemplaren, plus twee épreuves d’artiste, dat zijn afdrukken voor hemzelf. “Maar ik heb geen idee wat ik ervoor moet vragen. Wat al gereserveerd is, is voor familie en vrienden.”

Meteen volgde veel bijval op het sociale netwerk. En - hoogst uitzonderlijk toch op de muur van de viroloog - allemaal positief. En kooplustig. Van Ranst, twee uur na zijn post: “Ik weet toch nog niet goed wat ik ervan moet denken. Als ik een komma post op Facebook, vinden sommige mensen dat fantastisch en anderen vinden het degoutant. Ik zie ook één iemand die geïnteresseerd is in mijn zetel (die mee op de foto staat, red.). (lacht) Bon. We zien wel.”

Een expo plant hij ook al. “Da’s voor volgend jaar.” Maar zijn kunst bezorgt hem nu al veel plezier. “Het beloningssysteem voor wetenschap en kunst is voor mij hetzelfde. Ook in de fotografie, in de bewerkingen is het veel trial and error - een hoop belandt in de vuilnisbak. Maar als er dan toch iets uitkomt dat ik zelf iets vind hebben, geeft mij dat een voldoening die vergelijkbaar is met een elegant wetenschappelijk experiment.”