4 vrouwen over hun abortus: “Je hoort wel dat 1 op de 5 vrouwen dit meemaakt. Toch voelt het alsof ik alleen sta”
Een kwart van alle zwangerschappen in België is ongepland. Maar Belgische vrouwen kunnen wél kiezen voor abortus, in tegenstelling tot vele anderen. Vandaag, op Safe Abortion Day, getuigen Lore, Inez, Marie en Kelly over de keuze die ze elk in een heel andere situatie maakten: na een verkrachting, ondanks anticonceptie, na een eerste kindje en in een prille relatie. Hoe hakten zij de knoop door?
Gelein van KampenLaatste update:28-09-22, 16:26
Creatieveling Lore (36) werd ongewenst zwanger na een verkrachting: “Ik praatte er met niemand over. Pas achteraf besefte ik dat dat niet oké was”
“Ik was 21 jaar en had afgesproken met een jongen. Hij zou voor me koken bij hem thuis. Hij ging te ver, zonder mijn toestemming. Ik bevroor onder zijn aanraking. Nadien voelde ik me vies. Ik ben me thuis gaan wassen en heb gehuild. Tot vandaag heb ik het gevoel dat ik er die avond niet echt bij was.”
“Nadien bleek ik zwanger. Het was voor mij meteen duidelijk dat ik dit niet wilde. Ik zocht en vond waar ik terecht kon en had een abortus. Ik praatte er met niemand over. Pas achteraf besefte ik dat dat niet oké was en dat ik nood had om mijn ervaring te delen. Ik vertelde het uiteindelijk aan mijn zus en mijn mama. Zij reageerden heel begripvol en vonden het jammer dat ik hen niet van in het begin had ingelicht.”
Je hoort wel dat 1 op de 5 vrouwen dit meemaakt, en toch heb ik het gevoel dat ik alleen sta
Lore
“De schroom om erover te praten, blijft. Ik ken in mijn omgeving niemand die een abortus had. Je hoort wel dat 1 op de 5 vrouwen dit meemaakt, en toch heb ik het gevoel dat ik alleen sta. Daarom wil ik meedoen met deze campagne. Om te zien en te horen dat ik niet de enige ben.”
“Een abortus hebben was de beste keuze die ik toen kon maken. Ik ben blij dat we in een land leven waar die hulpverlening vlot, veilig en toegankelijk is. Ik heb wel het gevoel dat het verwerkingsproces voor mij makkelijker geweest zou zijn als ik mijn ervaring vanaf het begin met iemand gedeeld had.”
Dierenarts Inez (32) werd twéé keer ongewenst zwanger: “Geen enkele anticonceptie werkt 100 procent, weet ik nu”
“Ik was 28 en had een onenightstand met een collega. We waren onvoorzichtig. Hoewel ik absoluut nog niet toe was aan een kind, was mijn eerste reactie: “Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten.” Ik studeerde nog en had geen netwerk in de buurt. Ik zou mijn droom om dierenarts te worden, moeten opgeven. Het gesprek in het abortuscentrum heeft me erg geholpen. Het feit dat ik geen uitzondering was, stelde me gerust. Verder heb ik er toen emotioneel gezien niet veel aandacht aan besteed.”
“Ik liet meteen na de behandeling een spiraal plaatsen en dacht dat ik veilig was. Bleek dus niet zo. Twee jaar later – in volle lockdown – raakte ik opnieuw zwanger. Deze keer zat ik wel in een relatie, maar mijn partner had geen kinderwens meer. Op de dag dat hij mij vertelde dat hij niet meer verder wilde met mij, ontdekte ik dat ik zwanger was. Ik wilde mijn kind niet laten opgroeien in een gebroken gezin. Maar tegelijk was ik in de war. Hoe groot is de kans dat je zwanger wordt met een spiraal? Blijkbaar was er toch iets dat er heel graag wilde zijn…”
Mijn peettante ‘moest’ trouwen toen ze ongepland zwanger was. Zij is niet kunnen gaan studeren en leidt nu een heel ander leven dan ze voor ogen had
Inez
“We zaten in volle lockdown. Ik was alleen met mijn gedachten en merkte dat ik veel meer behoefte had om te praten en mijn verhaal te delen. De herinneringen aan mijn eerste abortus kwamen ook terug. Alle opgekropte emoties kwamen naar boven en het leek even alsof ik de last van de wereld op mijn schouders droeg. Het heeft een tijdje geduurd voor ik uit dat dal was. Ik weet nu dat emoties er mogen zijn. Een abortus ondergaan is kut en niet fijn, maar het is oké.”
“Toen ik mijn verhaal deelde met mijn mama, bleek dat zij zoveel jaren geleden hetzelfde had meegemaakt. Zij koos voor een abortus, terwijl mijn peettante is ‘moeten’ trouwen omdat ze ongepland zwanger was. Zij is niet kunnen gaan studeren en leidt nu een heel ander leven dan ze voor ogen had. Ik besef eens te meer hoe belangrijk het is om een keuze te hebben.”
“Waar ik me heel erg kwaad over kan maken, is het idee dat je een abortus kan voorkomen door meer voorlichting te geven. Wat ik aan den lijve ondervonden heb, is dat geen enkele anticonceptie 100 procent werkt. Het zou zo fijn zijn als we kunnen accepteren dat niet alles te voorkomen is.”
Soldaat ambulancier Marie (26) twijfelde tot het laatste moment: “Ik switchte erna tussen opluchting, verdriet en schuldgevoel”
“Mijn vriend en ik waren nog maar net opnieuw samen toen ik zwanger bleek. Ik heb drie maanden getwijfeld, tot de wettelijke termijn me dwong een beslissing te nemen. Ik vond het verschrikkelijk moeilijk. Ik werd constant heen en weer geslingerd tussen verschillende emoties. Uiteindelijk koos ik voor een abortus.”
“Ik heb geen spijt van die beslissing, maar ik denk er wel nog vaak aan. Ik heb nog altijd moeilijke dagen. Soms lijkt alles tegenstrijdig en switch ik tussen opluchting, verdriet en schuldgevoel; tegenover mijn foetus en tegenover mensen die moeilijk zwanger kunnen raken.”
Kiezen voor een abortus is geen egoïstische beslissing, maar een moeilijke en doordachte keuze waar echt niemand licht over gaat
Marie
“Enkele weken na de ingreep kwam ik in een winkel een anti-abortusaffiche tegen. Ik was daar echt niet goed van. Ik sprak de handelaar aan en de man wist niet hoe te reageren. De dag erna was de affiche weg.”
“Ik merk dat mensen het moeilijk vinden om over het thema te praten. Ze weten vaak niet hoe ze moeten reageren en lijken het onderwerp vervolgens compleet te negeren. Ik zou veel liever hebben dat ze gewoon vragen stellen en interesse tonen. Dan kan ik uitleggen dat kiezen voor een abortus geen egoïstische beslissing is, maar een moeilijke en doordachte keuze waar echt niemand licht over gaat.”
Psychiatrisch verpleegkundige Kelly (33) zag een tweede baby niet zitten: “Ik wist ondertussen welke gigantische impact een kind op je leven heeft”
“Ik was 18 jaar toen ik mijn zoon kreeg. Niet gepland, maar wel gewenst. Abortus was toen geen optie voor mij. Een jaar later werd ik opnieuw zwanger. Ik nam wel anticonceptie, maar omdat ik een maagverkleining had gehad, werkte die niet goed. Ik wist ondertussen welke gigantische impact een kind op je leven heeft, en besliste om de zwangerschap af te breken. Ik heb daar toen niet veel aandacht aan gegeven.”
“Tot ik in 2017 opnieuw ongepland zwanger geraakte. Ik was pas samen met mijn partner. Hij kwam net uit een lange relatie en wij waren elkaar nog volop aan het ontdekken. We waren echt radeloos en hebben veel gepraat. Toen ik een afspraak maakte bij het abortuscentrum en opnieuw door heel het proces ging, kwamen de herinneringen van vroeger terug.”
Als mensen mij vragen hoeveel kinderen ik heb, dan zeg ik vijf. Drie zijn er heel dicht bij mij, en ik had één miskraam en één abortus
Kelly
“Ik had vooral veel schrik voor de behandeling. Die is er uiteindelijk niet gekomen. De natuur had eerder voor ons beslist met een miskraam. Dat voelde voor mij en mijn partner als een enorme opluchting. Ik was zo blij dat ik deze keer iemand had die me steunde en die bij me was. Dat was de eerste keer niet het geval. Pas dan besefte ik hoezeer ik dat toen gemist had.”
“Ik ben verpleegkundige en tijdens mijn opleiding kwam abortus als een verplicht onderdeel aan bod. Het verwonderde me altijd hoe heftig de reacties waren als het onderwerp ter sprake kwam. De vooroordelen zijn nog altijd zo sterk. Abortus is voor niemand een makkelijke keuze, maar soms is het de beste beslissing die je op dat moment in je leven kunt maken. Als mensen mij vragen hoeveel kinderen ik heb, dan zeg ik vijf. Drie zijn er heel dicht bij mij, en ik had één miskraam en één abortus.”
Belgische abortushulpverleners schrijven open brief aan Amerikaanse ambassade
Elke zwangere persoon heeft recht op een legale, toegankelijke en veilige abortus. Maar niet in Amerika: daar is abortus in veertien staten sinds kort weer illegaal, sinds het het Hooggerechtshof de abortuswetgeving Roe vs Wade heeft teruggedraaid en de beslissing weer bij de staten zelf heeft gelegd.
Het lijkt een ver-van-je-bedshow, maar dat vinden de Belgische abortushulpverleners van LUNA vzw echt niet. “Die ontwikkeling toont dat het recht op een keuze bij een ongeplande zwangerschap nooit verworven is. En ook als het wettelijk niet mag, zoeken veel vrouwen toch een manier om hun zwangerschap af te breken. Dat is levensgevaarlijk: er sterft elke 23 minuten een vrouw of meisje door een onveilige abortus.”
Daarom schrijft LUNA vzw op deze Safe Abortion Day een open brief naar Michael M. Adler, de Amerikaans ambassadeur in België. Die open brief lees je hier.
