De juiste man op de juiste plaats in de juiste match: de ziekenboeg loopt stilaan leeg bij Club Brugge

Op het Basecamp in Knokke wrijven ze zich in de handen.

Clinton Mata zit in de eindfase van zijn revalidatie - hij moest geblesseerd vervangen worden in de stadsderby tegen Cercle Brugge en miste onder meer de zeges tegen Leverkusen en Porto. Ook op Noa Lang kan Club eerstdaags opnieuw rekenen. De Nederlander viel in augustus uit met een enkelblessure, maakte uiteindelijk geen transfer en hoopt om snel weer op het veld te staan.

En Tajon Buchanan speelde dinsdagavond al met Canada tegen Uruguay. Hij stond een dik kwartier op het veld, maar zal vooral blij zijn dat hij zijn eerste minuten van het seizoen kon maken. The only way is up.

Alles tesamen is het een opsteker voor Carl Hoefkens. Hij moet nu enkel de revaliderende Mats Rits missen - die sluit in principe aan na Nieuwjaar.

De Brugse coach weet dat er bijzonder drukke weken aankomen. Competitievoetbal, bekervoetbal in Maasmechelen en matchen in de Champions League. Om de drie dagen een wedstrijd op hoog niveau. Hij zal met andere woorden iedereen kunnen gebruiken. Om af en toe bepaalde spelers rust te geven. Zowel fysiek, als mentaal. Oktober en november worden zwaar voor de landskampioen. Met twee keer Atlético Madrid, uitmatchen tegen Anderlecht, Union, Gent en Leverkusen. Op Jan Breydel ontvangt Club onder meer nog Antwerp en Porto. En tussendoor wacht een vervelende (lees: verre) bekerverplaatsing naar Patro Maasmechelen.

Roteren was de voorbije weken al een beproefd recept bij blauw-zwart. Zo wisselde Hoefkens zes jongens op het veld van Seraing na de zege in de Champions League tegen Leverkusen.

Zijn reactie achteraf na een wisselvallige prestatie van zijn ploeg. “Zij die een kans kregen, hebben die in mijn ogen gegrepen. Als coach kan je enkel dat verwachten. Ik moet de kwaliteit die ik heb in de spelersgroep gebruiken. Hoe moeilijker de keuzes voor mij worden, hoe beter het is voor de ploeg. Kijk: wij - als Club zijnde - moeten professioneel spelen als we willen ‘challengen’ en onze ambitie willen waarmaken om voor een vierde keer op rij kampioen te spelen.”

En na de 0-4-overwinning in Porto, liet hij Jutglà op de bank in Luik.

Die dreun tegen Standard (3-0-verlies) is trouwens een resultaat waar ze niet lang zijn blijven bij stilstaan in Brugge. Een accident de parcours zonder grote gevolgen.

Hoefkens zelf ziet zijn goed gestoffeerde kern als een voordeel. Hij weet als jonge coach hoe hij de situatie moet managen. Ook al wordt het in de toekomst vaak dansen op een slappe koord. “Hij is sociaal extreem intelligent”, zei een kennis onlangs nog over hem.

De Brugse coach is recht door zee, zegt waar het op staat en doet dat doorgaans op een positieve manier. Het zijn eigenschappen voor een trainer waar de meeste spelers respect voor hebben. Hoefkens wil bovendien zijn spelers beter maken. Daarbij wordt hij geholpen door de concurrentiestrijd. Iedereen zal op de tippen van zijn tenen trainen/spelen.

De T1 hoopt dat zij die een kans krijgen de komende weken, die opnieuw grijpen.

Zegt u het maar. Boyata/Mechele/Sylla centraal achterin met Mata? Buchanan/Lang links op de flank? Nusa/Skov Olsen rechts op de flank? Sowah/Yaremchuk/Larin/Jutglà voorin?

De juiste man, op de juiste plaats in de juiste match. En telkens iedereen tevreden proberen houden. Zou u keuzestress hebben?