Bij Anderlecht was er deze week een fan board. De supporters waren wel te spreken over het tactische systeem en de gemaakte keuzes, maar ergeren zich vooral aan de mentaliteit van sommige RSCA-spelers. Murillo die te laconiek terugloopt bijvoorbeeld, Hoedt die negatieve opmerkingen maakt als iets foutloopt. Volgens hen moet er meer vechtlust en agressiviteit in het elftal komen. “Ik vind die opmerkingen van de fans gerechtvaardigd”, aldus Felice Mazzu. “Het is iets waar we aan werken op training. Fel zijn in de pressing, in de sprints,... Als we wedstrijdjes spelen fluit ik veel minder snel dan vroeger. Dan ontstaan er wel eens discussies tussen spelers - geen ruzies - maar dat is net goed om te evolueren.”

Het mag wel wat steviger, want met 13 op 27 in de competitie blijft Anderlecht beneden de verwachtingen. De recente zege tegen Kortrijk gaf wel weer wat ademruimte, maar de komst van Charleroi naar het Lotto Park is opnieuw een must-win. “Het is een belangrijke match omdat we punten nodig hebben, maar voor mij is het extra speciaal omdat het net tegen Charleroi is”, vervolgt Mazzu. “Dat blijft de club die me de kans gaf een trainerscarrière op te bouwen in het profvoetbal en ik zal altijd veel respect hebben voor hen. Of ik veranderd ben als coach sinds ik daar wegging? Goh, dat moet de buitenwereld beoordelen. Volgens mij won ik aan maturiteit als trainer. Ik ben minder bezig met wat ze zeggen over mij dan vroeger. Als ze nu poneren dat Mazzu geen coach is voor een topploeg dan is dat mijn probleem niet. Ik weet dat ik alles geef om van mijn elftal een performante ploeg te maken en alles doe om mijn spelers te beschermen. Ik heb beter leren relativeren. Zelf zeg ik niet dat ik op voetbaltactisch gebied gegroeid ben. Als je met Anderlecht 13 op 27 haalt, moet je vooral nederig blijven. Ik zeg alleen dat ik mijn principes heb en daar niet meer van af stap zoals ik in het verleden wel heb gedaan. Volgens mij ben ik in se nog altijd dezelfde coach die een goeie band probeert te creëren met zijn spelers. Mijn manier van communiceren met de jongens zal nooit veranderen. Dan maakt het niet uit of een speler in vierde provinciale zit of bij Barça.”

Stabiliteit

Felice Mazzu wil vooral een hecht team bouwen en voegde in de afgelopen interlandperiode de daad bij het woord. Zelfs al waren er maar 8 spelers beschikbaar, Anderlecht ging gaan padellen in de club van T3 Guillaume Gillet. “Het was leuk om eens iets anders te doen. De interlandbreak heeft veel jongens deugd gedaan. Ook diegenen die naar hun nationale ploeg waren. Sebastiano Esposito bijvoorbeeld voelde zich goed bij de Italiaanse beloften. Amadou Diawara sukkelde vooraf wat met overbelasting, maar bij Guinee vond hij het goede ritme terug. Dat is mentaal ook belangrijk. Zelf heb ik Zeno Debast gevolgd bij de Rode Duivels. Ik was heel tevreden voor hem. Hij speelde twee keer 90 minuten tegen goeie tegenstanders met veel lef. Er was daarna wat negativiteit omdat Zeno foutjes zou gemaakt hebben, maar ik ben niet akkoord met die negativiteit. Vergeet niet dat die gast nog maar 18 jaar is. Of hij naar het WK moet gaan, is aan Roberto Martinez om uit te maken.”

Vanaf volgt wel de ene match na de andere. Van rusten is geen sprake meer en Anderlecht moet een serie neerzetten om aansluiting te vinden bij de top. “Ik ben blij met die vele wedstrijden”, besluit Mazzu. Dat geeft m de kans om meer spelers speelgelegenheid te geven, maar tegelijkertijd streven we ook naar een zekere stabiliteit als het goed gaat. Ook dat is ons doel en daarin moeten we een balans vinden.”

Bij Anderlecht raken Raman en Amuzu normaal fit. Marco Kana is out met een ontsteking.