Bij het bepalen van de strafmaat werd rekening gehouden met de zwaarwichtigheid van de feiten, die zonder mededogen met het slachtoffer gepleegd werden, en met het niet te compenseren leed voor de nabestaanden. De beschuldigde was ook niet aan zijn proefstuk toe, want hij werd al eens veroordeeld voor het aanranden en verkrachten van twee kwetsbare vrouwen.

Uit de moraliteit van Selahaddin bleek dat hij in 1994 op 32-jarige leeftijd naar België was gekomen en erkend werd als vluchteling. Hij had echter geen enkele oprechte poging ondernomen om zich te integreren in onze maatschappij. In zijn hoofd was hij altijd in Turkije gebleven. Selahaddin is vastgeroest in de overtuiging dat hij ziek is en dat verhinderde hem in alles.

Toch werden er ook verzachtende omstandigheden aanvaard. De vader van de beschuldigde was een geweldenaar die zijn moeder geregeld verkrachtte en mishandelde. Ook de kinderen deelden in de klappen. “Dit heeft psychologische problemen veroorzaakt en heeft ongetwijfeld zijn persoonlijke ontwikkeling beïnvloed”, klonk het in de motivering.

Verzachtende omstandigheden

In de aanloop naar de feiten zag de jury eveneens een verzachtende omstandigheid. “Ook al is Selahaddin Tankisi als enige verantwoordelijk voor de dood van Mehmet Özkaraman, toch valt niet te ontkennen dat Nuray (de toenmalige vriendin van het slachtoffer, nvdr) misbruik maakte van zijn onkunde op relationeel gebied. Ze wekte minstens de indruk dat ze beschikte over bezwarend materiaal dat de beschuldigde in zijn eer zou kunnen krenken.”

De jury verwees daarmee naar de nacht waarin Selahaddin naakt voor Nuray was verschenen. Hij dacht dat er toen ook opnames waren gemaakt en geloofde dat Mehmet en Nuray hem daarmee wilden afpersen.

Om al die redenen werd de beschuldigde veroordeeld tot 25 jaar cel. “U hebt bijzonder zware feiten gepleegd. Ik wil dat u beseft dat het leed dat u bij de nabestaanden heb veroorzaakt voor altijd zal zijn”, zei assisenvoorzitster Alexandra Van Kelst tot Selahaddin. “U hebt nog een kans gekregen, maar die is niets waard als u niet leert om de verantwoordelijkheid bij uzelf te leggen.”