Het verhaal van pizzaiolo Rocco Cagliostro, de dubbele winnaar van de Lekkerste Pizza van Limburg, leest als een filmscenario. Hij leerde pizza’s bakken in de keuken van zijn opa en wenste op zijn dertiende verjaardag dat hij later pizzabakker zou worden. Enkele minuten nadat hij de kaarsjes op zijn verjaardagstaart had uitgeblazen, stierf zijn tante voor zijn ogen aan een hersenbloeding. “Ik heb lang gedacht dat de dood van mijn tante mijn schuld was”, vertelt Rocco. “Ik kreeg last van angstaanvallen, ook op latere leeftijd. Om die te overwinnen hield ik vast aan mijn droom: pizzabakker worden.”

En niet zomaar de eerste de beste. Rocco gaat er prat op zo veel mogelijk pizzatitels- en trofeeën in de wacht te slepen. “Ik won al verschillende prestigieuze pizzawedstrijden in Italië en de Benelux. Zo werd ik uitgeroepen tot de beste pizzabakker van Vlaanderen, maar viel ik ook in de prijzen op onder meer de pizza-awards in Napels. Welke titel nog op mijn verlanglijstje staat? Wereldkampioen worden. In de Italiaanse stad Parma komen elk jaar duizend pizzachefs bij elkaar om voor die eer te strijden. Hopelijk kan ik die pluim ooit nog op mijn hoed steken.”

Limburgse overwinning

Dat hij dubbel in de prijzen valt in de zoektocht naar de beste pizza van Limburg ontroert de Genkse pizzaiolo zichtbaar: “Dat ik de publieksprijs zou winnen - en dus de meeste stemmen zou halen - had ik helemaal niet zien aankomen. Op de juryprijs had ik stiekem wel gehoopt als beloning voor al mijn harde werk. Na 25 wedstrijden als competitiepizzabakker heb ik nu eenmaal de nodige ervaring bij elkaar gesprokkeld. Deze Limburgse overwinning geeft mij de bevestiging dat ik goed bezig ben.”

Die dubbele winst levert de Genkenaar twee keer 1.000 euro prijzengeld op. “Wat ik daarmee ga doen? Mijn energiefactuur van oktober alvast betalen. (lacht) Uitbreidingsplannen heb ik zeker niet, ik ben in de eerste plaats een familieman. Mijn doel is heel eenvoudig: klanten blijven verrassen met heerlijke, vers gebakken pizza’s.”

De jury over Rocco Cagliostro

Rudi Smeets, culinair journalist: “De vijf finalisten waren allemaal erg aan elkaar gewaagd. Ze werken alle vijf met zorgvuldig gekozen ingrediënten en toonden hun vakmanschap. De pizza van Rocco stak er net iets bovenuit, omdat het plaatje compleet was. De buitenkant had een krokante beet, maar was binnenin luchtig en zacht. Verder: een dunne, malse bodem met een uitstekende topping. Er zat een mooi evenwicht tussen de mozzarella en de tomaat, die heel goed doorsmaakte. De onderkant van de bodem vertoonde nauwelijks zwarte baksporen. Kortom, een pizza die een delicatesse mag genoemd worden.”

Claudia en Pino Guarraci, uitbaters van restaurant Pino & Claudia: “Zijn pizza was volledig in balans. Zowel de smaak van zijn deeg, het zoutgehalte, het malse in het midden van de bodem en de krokante korst. De smaak van de tomaten primeerde en er zat net voldoende kaas op om het toch smeuïg te maken. Ook het zicht was natuurlijk fantastisch, want het oog wil ook wat.”

Jurylid Tiana Moretti was bij het jurybezoek verhinderd wegens ziekte, maar verkeert intussen - gelukkig - weer in blakende gezondheid.