De betoging vertrok aan het Troonplein en bereikte kort na 15 uur haar eindpunt, het Schumanplein bereikt. Aan het hoofd van de manifestatie stapte prominent een grote groep vrouwen maar de betoging bracht mensen van alle leeftijden op de been. Die riepen slogans tegen het Iraanse regime, maar ook leuzen als “Mijn lichaam, mijn keuze” en “Vrouw, leven, vrijheid.”

Bij veel betogers was de woede over de gebeurtenissen in Iran duidelijk voelbaar. “Dit heeft al veel te lang geduurd, er moet een einde aan komen”, klonk het uit de mond van een deelneemster aan de betoging. “Ik ben hier uit solidariteit met de vrouwen in Iran. Ik woon hier in België en dit is het enige dat ik kan doen om hen te steunen. Dan moet ik dat ook doen.”

“Volk is dictatoriale regime beu”

“We zijn op straat gekomen om de vrouwenbeweging en de bevolking in Iran te steunen”, zei Fariba Amarkhizi, lid van één van de organiserende verenigingen. “Voor het eerst in de Iraanse geschiedenis zijn vrouwen op straat gekomen, en zijn ze gevolgd door een bredere protestbeweging vanuit de bevolking. Het is duidelijk dat het Iraanse volk dit religieuze, theocratische, dictatoriale regime beu is. Maar helaas reageert het regime nog steeds met geweld en bloedvergieten. Gisteren zijn er nog doden gevallen bij protesten in het zuiden van het land. Het regime heeft het internet in het land afgesloten zodat er weinig informatie naar buiten komt, maar wij proberen van hieruit toch een stem te geven aan het protest.”

De betoging verliep zonder incidenten.

De massale protesten tegen het Iraanse regime begonnen op 16 september na de dood van de 22-jarige Mahsa Amini. Amini kwam om het leven nadat ze werd gearresteerd voor het overtreden van de strenge kledingvoorschriften. Tijdens de protesten in Iran vielen volgens een ngo al minstens 83 doden. Iran wijst met een beschuldigende vinger naar het buitenland dat de protesten zou oppoken.