Malaise bij Anderlecht houdt aan: paars-wit ook onderuit tegen Charleroi en lijdt zo al vijfde competitienederlaag

Anderlecht had deze zondag graag helemaal in het teken van Koning Remco laten verlopen. Hem de aftrap laten geven bijvoorbeeld. Remco stond op het bordes van de Grote Markt. De waarheid is dat de prestatie van dit Anderlecht een wereldkampioen onwaardig is. Nog maar eens drie punten te grabbel gegooid en dat tegen een zwak Charleroi. De Carolo’s waren op voorhand tevreden met een punt, een voldragen aanval in elkaar knutselen lukte niet. Het zou Charleroi niet beletten de drie punten weg te kapen, intriest.

Anderlecht eiste de bal op en startte wel met veel intensiteit aan de match, maar het verrassingseffect ontbrak om Charleroi echt te verontrusten. Enkel als die kleine aan de bal kwam kreeg je het gevoel dat er wat kon gebeuren. De kleine, dat is Julien Duranville. En de kleine heeft het potentieel om een hele grote te worden, maar heeft ook nog werkpunten zoals verderop zal blijken. De 16-jarige Duranville stond voor het eerst aan de aftrap. Hij slingerde een paar schijnbewegingen uit zijn schoenen en kreeg zo geregeld de handen op elkaar.

Anderlecht verdiende een voorsprong op basis van het veldoverwicht, maar echt uitgespeelde kansen kreeg paars-wit niet. Vertonghen zag een poging uit de tweede lijn naast glijden en Ashimeru knalde van dichtbij op Patron. Refaelov en Verschaeren haakten beurtelings af om de bal op te eisen, de precisie in de laatste bal ontbrak om Fábio Silva op weg naar doel te zetten. Ook de interlandbreak heeft de vertrouwenscrisis niet kunnen oplossen. Kort voor rust vlamde de Portugees nog een bal naar de korte hoek, Patron weerde in hoekschop.

Verschillende collega’s hadden een (verre) trip naar de perszaal over om een bak koffie te halen. Het cafeïne-shot was welkom. De partij kabbelde ook na rust verder. Hoedt was tweemaal gevaarlijk. Hij miste een kopbal op een haar na en zag een plaatsbal gestopt door Patron. Aan de overkant gebeurde het ondenkbare. Duranville liet Nkuba in zijn rug vertrekken en Morioka verschalkte Van Crombrugge. Anderlecht kon zelfs geen vuist meer maken, tja...

De zege tegen Kortrijk bleek niets meer dan een doekje tegen het bloeden. Anderlecht blijft op de dool en er is geen beterschap in zicht. Inzet en overgave kun je de spelers niet eens verwijten, het maakt het allemaal des te pijnlijker voor Felice Mazzu. Automatisch wordt er nu in zijn richting gekeken, betaalt hij het gelag? Voorzitter Vandenhaute sprak de groep drie weken geleden al eens toe na de nederlaag tegen Westerlo. Blijft het de komende dagen bij nieuwe analyses en dialogen of worden er ook moeilijke knopen doorgehakt. 4 op 18 resulteert in een 13 op 30 dat is in elk geval een dikke buis.