Beginnen doen we met het slot van de avond: een livevideo van Didier Lamkel Zé in de KV Kortrijk-kleedkamer. “Je suis le boss”, liet hij noteren. “Ik ben de baas.” Viel ook nog te horen: “F*ck you, Antwerp”, plus nog wat verwensingen aan het adres van Antwerp-CEO Sven Jaecques – nochtans was hij lang niet de enige die Lamkel Zé op de Bosuil liever kwijt dan rijk was. Lamkel Zé filmde zichzelf met zijn pet achterwaarts op zijn hoofd en zonder zijn wedstrijdshirt – dat had hij weggeschonken aan een meisje.

Lamkel Zé lijkt ons de ideale publiekstrekker voor een circus. De aanvaller – soms goochelaar, vaker clown – is een garantie op spektakel, zo bewees hij gisteren andermaal. En dat zonder zelfs in grote doen te zijn.

“Ik had Didier gevraagd om kalm te blijven”, zei KV Kortrijk-trainer Adnan Custovic over zijn woelwater, maar dat was duidelijk grandioos mislukt. De show begon rond minuut twintig van de wedstrijd. Lamkel Zé rukte op op de linkerflank, dribbelde Pacho, waarna hij Avenatti de 1-0 op een schoteltje aanbood. DLZ vierde, vlak voor het supportersvak van Antwerp, alsof hij zelf gescoord had: met de voor hem typerende kleermakerszit en met een glijpartij op de buik. Je moet het toch maar durven bij slechts een assist.

“Ik heb zo gejuicht omdat de Antwerp-fans me voortdurend uitdaagden”, sprak Lamkel Zé achteraf – dan al een beetje gekalmeerd. Hij had gelijk: het Antwerp-vak noemde hem vanaf minuut één een “hoerenjong”, en da’s bepaald niet netjes. Maar ook zijn reactie was weinig volwassen: hij jutte de Antwerpenaren nog een beetje extra op met armgebaren en de hand tegen het oor. Het leverde hem prompt geel op: “Ik snap niet waarom. Iedereen zou hetzelfde doen, ik zou het zo opnieuw doen.”

“Ik hou van deze wedstrijden”, vervolgde Lamkel Zé. “Die gezangen halen het beste in me naar boven. Toen ik hier tekende, wilde ik twee matchen zeker winnen: die tegen Antwerp. Er zijn veel dingen gebeurd in het verleden. Antwerp heeft steeds al mijn transfers geblokkeerd. Ik wilde naar Ferencvaros, maar mocht niet van hen (wat volgens onze info niet klopt, red.). Al die dingen zaten in mijn hoofd. Dit was voor mij de perfecte revanche.”

Akkefietje met Van Bommel

Na de openingsgoal ging alle aandacht voortdurend naar Lamkel Zé. Kreeg hij een tik, dan bleef hij liggen, wat het gejoel vanop de tribunes alleen maar deed aanwakkeren. Had hij het gewild, hij had gisteren een paar liter gratis bier kunnen drinken – zo veel pinten kreeg hij naar zijn hoofd geslingerd. De KV Kortrijk-achterban nam het dan maar voor de Afrikaan op: hij werd de hele tijd toegejuicht, kreeg staande ovaties en een applausvervanging. En dat zonder de beste speler te zijn – dat was Selemani.

Maar Antwerp irriteren, dat deed DLZ – aan de bal een sterke speler – zeker wel. Ook geboren winnaar Mark van Bommel kreeg het op de heupen van het enfant terrible. Tijdens de rust kwam het tot een woordenwisseling. “Ik praat geen Frans, maar ik versta het wel”, vertelde Van Bommel. “Ik ga niet herhalen wat die speler me gezegd heeft. Of ik deze match graag gespeeld had? Dat is elke week zo. (grijnst) Maar ik snap wat je bedoelt.” De speler Van Bommel had Lamkel Zé ongetwijfeld eens stevig aangepakt.

Die venijnige tackles van Van Bommel incasseren: Lamkel Zé had het waarschijnlijk nog plezant gevonden hebben ook. Maar ook nu vond hij het al een onvergetelijke avond. Eén die dus vastgelegd moest worden op video. Tijdens de ereronde liep hij voortdurend met zijn smartphone in de hand om te filmen. Het belette hem niet om zijn beste dansmoves boven te halen. U begrijpt: DLZ voelt zich duidelijk al goed thuis in het Guldensporenstadion. Bijna letterlijk ook: hij woont er vlak naast.

Overigens komt er aan dit feestje – het werd finaal 2-1 – dinsdag nog een vervolg: dan trakteert Lamkel Zé zijn ploegmaats op pizza. “Ik ga me niet verstoppen”, beloofde het rugnummer 22. Mocht hij dat überhaupt proberen, het zou niet lukken…