In hun passieproject ‘Rebel’ tonen Adil en Bilall dat ze stalen kloten hebben ★★★★☆
Vergeet Batgirl. Zonde voor Adil El Arbi en Bilall Fallah dat hun superheldenfilm nooit het licht zal zien, dat wel, maar wij kunnen enkel blij zijn dat ze ondertussen Rebel hebben gemaakt. Dit verhaal over een Molenbeekse Syrië-strijder toont Adil en Bilall op hun persoonlijkst, en ze vertellen het ongemakkelijke relaas met zo veel visuele bravoure dat het ook gewoon hun béste film is.
“De Holocaust gaat over 6 miljoen Joden die vermoord worden. Schindler’s List gaat over 600 Joden die gered worden”, zei Stanley Kubrick ooit over Steven Spielbergs magnum opus. Een gelijkaardige kritiek kun je ook Rebel, de nieuwe film van Adil El Arbi en Bilall Fallah, aanwrijven. Kamal (Aboubakr Bensaihi) is geen gewetenloze terrorist: hij is meer een verdwaalde ziel, het type waarvan kennissen zouden zeggen dat hij “zo’n slechte jongen niet is”. Het is zijn naïeve idealisme dat hem in de armen van IS drijft. Door van de extreemste IS-terroristen figuranten te maken, begeven de twee regisseurs zich op moreel glad ijs.
Lees ook
Aboubakr Bensaihi, de hoofdrolspeler uit ‘Rebel’: ‘Het voelde alsof ik echt naar de oorlog vertrok’
Gelukkig counteren ze dat op verschillende manieren. Enerzijds door parallel met Kamals verhaal in Syrië ook in te zoomen op zijn moeder Leila (Lubna Azabal) en zijn kleine broer Nassim (Amir El Arbi), die in de greep van een Molenbeekse ronselaar komt te staan; anderzijds door onomwonden de gruwel van IS te tonen, inclusief een martelscène die meer dan zomaar knipoogt naar Lethal Weapon. Maar het rauwe, brute realisme – inclusief executievideo’s – weerhoudt Rebel ervan om een goedkope spektakelfilm te worden.
De twee hebben goed gekeken naar de ultrarealistische long takes uit films als Children of Men, die van geweld geen hip gemonteerde show maken, maar het ongefilterd tonen en de kijker meenemen in de rollercoaster van een burgeroorlog. Ook de grauwe scènes in een regenachtig Molenbeek én de doorleefde prestaties van Bensaihi en Azabal gronden Rebel in een weinig rooskleurige realiteit.
Buiten die scènes om trekken Adil en Bilall wél vol de kaart van Hollywood-spektakel: de persoonlijke beslommeringen van de hoofdpersonages worden uitgedrukt in door Sidi Larbi Cherkaoui gechoreografeerde videoclips – in een Molenbeekse pitabar, maar evengoed in de Syrische woestijn – waar de panache (en de invloed van pakweg Moulin Rouge!) vanaf druipt. Toch is het geen goedkope truc: het is een illustratie van Kamals leven als Molenbeekse rapper-dealer, of van de religieuze doolhof waarin IS-bruid Noor (Tara Abboud) gevangenzit.
Rebel is geen foutloze film: met een speelduur van 135 minuten en drie verhaallijnen nemen de twee regisseurs misschien wel te veel hooi op hun vork. Maar aan alles voel je dat dit een persoonlijk passieproject is, en de visuele bravoure waarmee ze hun verhaal vertellen sleept je ruim twee uur mee. Rebel zal reacties uitlokken: niet vanuit een goedkope hang naar controverse, wel omdat deze twee filmmakers stalen kloten hebben en weigeren om publieksvriendelijk water bij hun persoonlijke wijn te doen.
Vanaf 5/10 in de bioscoop.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
