LEES OOK. COMMENTAAR. “Club Brugge verovert nu ook Europa: de overwintering in de belangrijkste aller Europese bekers is nu wel heel dichtbij”

De laatste keer dat Club Brugge erin geslaagd was om een Spaanse club te kloppen, dateerde van februari 2010. Die dag stond Carl Hoefkens nog op het veld en hielp hij Valencia vellen in de Europa League. Dinsdag zegevierde hij dan weer als trainer, tegen het grote Atlético Madrid – vorig jaar nog de beste ploeg in La Liga. Blauw-zwart staat zo op een zucht van de 1/8ste finales in de Champions League. Hoedje af, Hoefkens.

Voor zijn basisopstelling had de coach van Club knopen moeten doorhakken. Nusa en Sobol, nochtans in prima doen tegen KV Mechelen, ruimden plaats voor Buchanan en Meijer. Mata was nog geen honderd procent en dus bleef Odoi staan. Bij de bezoekers één verrassing: de basisplaats van Griezmann. De Fransman wordt zuinig ingezet om een dure huurclausule te ontlopen, maar Diego Simeone vond de wedstrijd toch belangrijk genoeg en liet hem starten. Opletten geblazen, want vier jaar geleden scoorde hij nog twee keer tegen blauw-zwart.

Hoefkens’ Bruges Army lijkt echter van niemand bang te hebben en begon allesbehalve bibberend en bevend aan de wedstrijd. De aanhang evenmin. Hoop doet leven en brengt leven in de brouwerij. De supporters beseften dat dit een unieke kans was met het oog op de kwalificatie en dus zat de sfeer er goed in – veel meer dan tegen Leverkusen. Het regende open doekjes en zelfs als het rond de zestien meter misliep, weerklonk er bemoedigend applaus. De decibels gingen voor het eerst écht de hoogte in toen Simon Mignolet uitpakte met (alweer) een cruciale save. Na een splijtende pass van Molina mocht Morata alleen op doel. Koud kunstje voor zo’n ervaren spits, zou je denken, maar één tegen één is Mignolet dezer dagen niet te kloppen. Net voordien had hij trouwens ook al een harde knal van Griezmann – eveneens vrijgespeeld door Molina – gekeerd.

9 versus 9,6 miljoen

Wat Club daartegenover stelde? Veelbelovend voetbal, maar te weinig dreiging. Buchanan was actief, maar het leverde nog niks op. Eén keer had dat gekund, maar de Roemeense ref gunde hem ondanks het truitjetrek van Reinildo geen strafschop. Ach ja, soms heb je aan één kans voldoende, nietwaar? En na 35 minuten was het zover. Mechele trapte een lange bal, Vanaken kopte terug tot bij Jutgla, die de één-twee aanging met Sowah, zich doorzette en zijn Ghanese spitsbroer opnieuw kon bereiken. Oblak was al geklopt, dus hij kon het leer simpel binnen leggen. 1-0: Jan Breydel in extase!

Kamal Sowah: hoe raar het toch kan lopen… Vorig seizoen werd er nog met de recordaankoop gelachen, want hij kostte 9 miljoen euro en kreeg geen poot aan de grond. Maar nu trof hij net als in Porto raak en bracht hij Club weer een stapje dichter bij de tweede ronde, die 9,6 miljoen opbrengt. Zo is die transfersom straks in één klap terugverdiend. Er waren wel nog 55 minuten te spelen, maar Simeone was stilaan opgefokt aan het raken – hij kreeg geel omdat hij zelf een kartonnetje voor Odoi had gevraagd – en zijn ploeg was het noorden kwijt.

Club hield alvast vlotjes stand tot aan de rust en kwam vervolgens ook messcherp uit de kleedkamer. Buchanan bediende al snel Jutgla en die haalde van dichtbij uit. Hij dacht al dat het bingo was, maar Oblak pakte nog uit met een enorme reflex. Zo bleef het nog even spannend en Carrasco trapte een keer nipt naast, maar net na het uur was hetzelfde Brugse duo aan zet. Buchanan zorgde voor chaos voor doel en Jutgla ramde de 2-0 vervolgens tegen de touwen. Uitgerekend hij, de Catalaan die de hoofdstedelingen in de ogen keek, die scoorde: mooier kon niet. Een sollicitatie voor de Spaanse nationale ploeg, nog maar eens.

Leedvermaak

De avond kon niet meer stuk, of toch? Een kwartier voor tijd gemor en gefluit op de tribunes, want plots ging de bal op de stip. Nielsen had invaller Cunha gehaakt en dus was de penalty terecht. Griezmann kon Club zo stokken in de wielen steken, maar… fusilleerde de lat. En toen hij nog geen minuut later alsnog scoorde, met een geweldige pegel, werd hij ook nog afgevlagd voor buitenspel. Oh, wat was het leedvermaak bij de thuisploeg groot. Zelfs de lijnrechter moest erom lachen.

Geen mens die op dat moment nog vreesde voor een slechte afloop. Terecht. Dankzij nog een paar reddingen van een heersende Mignolet, die net als in de vorige Europese duels de nul hield, kon Club voor de derde keer op rij feestend nacht in. Nog even de stand erbij nemen en genieten. Of de statistieken. Alle ploegen die ooit met een 9 op 9 aan de poules begonnen, wisten zich immers te plaatsen. Als dát niet geruststellend is.

LEES OOK. REACTIES. Jutgla blijft nuchter na Brugse stunt, Mignolet naast Neuer: “Al veel meegemaakt, maar dit nog niet”