Actiegroep ‘Code Rood’ blokkeert site TotalEnergies: ‘Kwaad om de hoge energieprijzen’

Zaterdagmorgen half acht. Operatie ‘Goldfinger’ gaat van start. Bij het eerste ochtendgloren stelt een 300-tal klimaatactivisten zich op in rijen van zes voor een tocht van enkele kilometers door de velden. Eindbestemming: de site van TotalEnergies in Feluy. Doel: een volledige blokkade van de infrastructuur, dat wil zeggen van de weg en van de spoorlijnen naar de site.

De klimaatactivisten willen hiermee een vuist maken tegen de fossiele industrie die ze verantwoordelijk achten voor de ‘alles ontwrichtende klimaat- en sociale crisis’.

“Ik ben hier in de eerste plaats uit protest tegen de gigantische overwinsten van de energiebedrijven”, zegt Jules, een dertiger uit de streek. Jules is zijn codenaam, zoals ze er allemaal een hebben hier. “Uiteraard speelt het klimaat ook mee, maar momenteel ben ik vooral kwaad om de hoge energieprijzen waarmee ze ons om de oren slaan.”

Meer dan een ‘groen’ protest

Het gaat dus niet om een louter ‘groen’ protest dit keer. Ook de portemonnee speelt een rol. “TotalEnergies heeft de afgelopen maanden recordwinsten geboekt in een context van de klimaatcrisis en de diepe sociale ellende waarin gezinnen hun energierekening niet meer kunnen betalen”, zegt woordvoerster Jolien Paeleman van Code Rood.

“Alles hangt aan elkaar”, vindt Liliana, een Britse die tijdelijk in Gent verblijft. “Ook ik ben hier uit protest tegen de overwinsten die TotalEngergies maakt. Het bedrijf buit zowel de mensen als het klimaat uit. Ik kom voor beiden op.”

Ze verwacht dat deze winter heel wat boze mensen de straat op zullen gaan, klinkt het. Maar de activisten van Code Rood zelf wijzen het gebruik van geweld nadrukkelijk af.

De ‘vingers’

“Er zijn verschillende groepen actief vandaag, de zogeheten ‘vingers’ die allemaal onder Code Rood vallen”, zegt Peter van klimaatbeweging Extinction Rebellion. “Er zitten heel wat klimaatbewegingen bij Code Rood maar ook individuele deelnemers, zoals burgers, grootouders, jongeren, iedereen die zich zorgen maakt om onze planeet. De ‘vingers’ opereren allemaal autonoom, we weten niet wat de anderen doen, elke groep is van een andere plek vertrokken. Code Rood heeft bewust voor een horizontale structuur gekozen. Zo is een van de ‘vingers’ vannacht al op pad gegaan, ze zijn het bos in getrokken, maar wat ze gaan uitspoken, weten we niet.”

De politie is vannacht de camping binnengevallen waar de klimaatactivisten verblijven, vertelt Peter. “Ze heeft ons materiaal doorzocht maar alleen een aantal strobalen meegenomen.”

Pardon? Strobalen?

“Als de politie een barrière vormt, gebruiken we strobalen om de versperring proberen te doorbreken, net omdat we geen geweld willen gebruiken. Dat weet de politie ook, vandaar dat ze het stro weg heeft gehaald.”

Armlocks

Als Goldfinger na een dik uur onder het oog van de politie bij de site arriveert, stapt de ganse groep meteen het spoor op om zich een paar honderd meter aan de treinrails vast te haken. Dat gebeurt via armlocks, metalen buizen waarin de activisten hun arm steken om zich aan elkaar of in dit geval aan de spoorrails te ketenen. De stenen onder de rails worden in mum van tijd weggehaald zodat de armlocks onder de rails vastgeklonken kunnen worden.

Verderop, nog wat dichter bij de ingang, zien we een aantal treinstellen staan. Een andere groep, bijna allemaal Franstaligen, heeft zich niet alleen aan het spoor maar ook aan de treinstellen zelf vastgeketend. TotalEnergies is een in-slecht bedrijf, vertellen ze ons. Waarna opnieuw een tirade volgt over de fossiele brandstoffen en torenhoge energieprijzen, gevolgd door een stevige sneer aan Poetins adres.

Hoe lang ze het denken vol te houden, vastgeklonken aan de trein en het spoor, vragen we. Daar zijn ze het allemaal volmondig over eens: “Tot de politie ons komt weghalen.” Wanneer dat zal zijn, weten ze niet. Misschien vanmiddag maar morgen kan ook.

Niet ver van de ingang staat een groep potige politiemannen. De activisten mogen tot hier komen, niet verder, horen we.

“Als ze daar willen blijven zitten op de sporen, wel, dan laten we ze zitten. De eerste treinen rijden pas maandag dus we hebben tijd genoeg om ze weg te halen.” De agenten hopen wellicht dat de activisten zich straks steendood vervelen en dan maar uit zichzelf vertrekken.

“Ik denk het niet”, zegt Liliana, die ogenschijnlijk op haar gemak midden op het spoor in de zon ligt. “We gaan zien wie de langste adem heeft. Mij krijgen ze niet zomaar weg.”

Administratieve aanhoudingen

Doorheen de dag werden zo'n elf personen administratief aangehouden, omdat ze weigerden hun identiteitskaart te tonen. Ze worden mondjesmaat vrijgelaten zodra ze zijn geïdentificeerd.