Een witte kist waarop de kleine Ben een kat tekent. Een liveconcert van harpist-componist Sielke Ramaekers. Een lijkwade om in begraven te worden van Valentine Kempynck. Een lezing van app-ontwikkelaar YODT over digitale onsterfelijkheid met een verwijzing naar André Hazes als hologram. De Dood Leeft, de allereerste rouwbeurs in Vlaanderen, moest een ‘be-leef-weekend’ worden. En dat werd het.

Te beginnen met de locatie: Hoeve De Vleug. Geen muffe zaal aan een drukke regionale weg, wel een fraai gerenoveerde vierkantshoeve in het groen van Willebroek. Organisatrices Veerle Vanassche (42) en Amy Indjai (40), twee vrolijk geklede vrouwen met een oneindige glimlach, hebben het domein verdeeld in vier ruimtes waar standhouders, sprekers en gasten elkaar kunnen ontmoeten. De boodschap: op voorhand praten en nadenken over de dood, dat mag.

Eigenlijk zou het zelfs moeten. Er zijn verschillende manieren om te gaan. En om afscheid te nemen van de persoon die gegaan is. Yasmine De Scheemaeker (24) van Mis-t is een van de 43 ondernemers met een stand op De Dood Leeft. Ze is mantelzorgster, maar ook rouwconsulente voor kinderen en jongeren. Specifiek in de week die voor de uitvaart plaatsvindt.

“Ouders hebben net dan vaak geen tijd om met de kinderen bezig te zijn”, zegt Yasmine. “Terwijl ook zij vragen hebben. Ik heb een jongetje gehad dat bang was dat ze zijn papa zomaar in de grond gingen steken en dat hij opgegeten zou worden door wormen. Dan leg ik met behulp van een kwartetspel of Playmobil-figuurtjes uit hoe zo’n begrafenis echt werkt.”

Jazeker, sommige gesprekken of onderwerpen op De Dood Leeft zijn wat ongemakkelijk. Lydia De Win die in het bos naast de hoeve een lezing geeft over het verlies van Joonas, haar favoriete kat die op 8-jarige leeftijd overleed aan een hartfalen, doet slikken. Maar dat mag. De dood, of het afscheid dat ermee gepaard gaat, mag geen taboe meer zijn.

“Als iemand zegt dat zijn kat overleden is, dan krijgt hij nog te vaak gewoon maar ‘ahja’ als antwoord”, zegt Lydia. “Terwijl je ook om een dier moet kunnen rouwen.” Lydia gaf haar lezing al om 11u in de voormiddag, maar kon toch veel toeschouwers enthousiasmeren. “Mensen die net een huisdier verloren hebben”, zegt Lydia, die er met Veren Uit De Hemel ook een boek over geschreven heeft.

Tussen de bezoekers ook volk uit de uitvaartsector. Daniel (61) en Kristel (58) Gorsen-Fonteyne van online-uitvaartplatform Gofon zijn van Groot-Bijgaarden naar Willebroek gereden om te kijken wat er leeft in de wereld van de dood. “We weten graag wat er op de markt is”, zegt Kristel. “Wat de klant vraagt, moet je kunnen geven.” Daniel en Kristel zitten 33 jaar in de sector. Ze bezoeken beurzen van Nederland tot Duitsland. “In België lopen we achter als het gaat over afscheid nemen. Evenementen zoals dit kunnen daar verandering in brengen.”

In de achtertuin van Hoeve De Vleug prijkt de kat van de 9-jarige Ben intussen afgewerkt op de kist. Papa Floris Roland (38) kijkt tevreden. “Rond verlies hangt vaak een heel gesloten sfeer. Toen mijn zoon die kist zag staan, vroeg hij meteen wie daarin lag. Door erop te tekenen, heeft hij dat voorwerp verteerbaarder gemaakt.”

www.dedoodleeft.be