Sterke tweede helft levert Anderlecht drie levensbelangrijke punten op: paars-wit wint met 1-3 bij KV Mechelen

Nog altijd geen Jan Vertonghen bij Anderlecht, dat nog tijdens de eerste helft op Mechelen bovendien ook zijn allerjongste godenkind Julien Duranville trekkebenend de aftocht zag blazen. Op dat ogenblik had Jordi Vanlerberghe de thuisploeg vanop elf meter op voorsprong gebracht, nadat hijzelf door Hoedt uit evenwicht was gebracht in de zestien. Een fout die ref Van Driessche aanvankelijk ontging, maar in het VAR-centrum van Tubeke werd de ref gecorrigeerd. Vanlerberghe nam Van Crombrugge tegenvoets (1-0).

Dat Mechelen die voorsprong voor de pauze niet kon uitdiepen, moest het zichzelf verwijten. Storm en Ngoy lieten uitgelezen kansen onbenut, ook Vanlerberghe mikte een meter aan de verkeerde kant van de paal.

Mechelen, dat ook maar nipt boven de degradatiezone geklasseerd stond, loopt al het hele seizoen niet over van zelfvertrouwen. Hoe mentaal broos het team van Danny Buijs wel is, bleek meteen na de pauze. Geen minuut was er gespeeld toen Anderlecht gelijkmaakte. Fabio Silva stuitte op Gaëtan Coucke, maar de goedgevolgde Mario Stroeykens (pas ingekomen voor Hoedt) zette de netten bol. Mechelen herstelde zich niet van die opdoffer, ook al kwamen Vanlerberghe en Bolingoli dicht bij een tweede thuisdoelpunt en knalde Hairemans zelfs op de paal. De goal viel aan de overkant: weer ging Coucke goed in de voeten van Silva, weer was Stroeykens goed gevolgd om af te werken (1-2).

Vijf minuten later maakte Anderlecht het helemaal af. Ndiaye, linksback in een viermansdefensie na de pauze, zette zich goed door en bediende Silva. De Portugees stak de bal nu wél netjes onder Coucke in het hoekje (1-3).

Mario Stroeykens kwam in de slotfase nog dicht bij een hattrick, die zijn geslaagde namiddag helemaal had opgefleurd. Het schot van de matchwinnaar werd echter ultiem in hoekschop verwerkt. Maar dat kon de vreugde in het Anderlecht-vak, dat pas na twaalf minuten volliep, niet drukken.