Een week na de arrestatie van Marc Dutroux attendeerde de Nederlandse politie België al op Tanja Groen

“Daar het niet is uitgesloten dat Marc Dutroux eventueel debet is aan de verdwijning van Tanja Groen, verzoek ik u indien mogelijk in uw onderzoek hieraan aandacht te schenken.” Met die woorden richtte hoofdagent B.M.F. Renckens van de regiopolitie Limburg-Zuid zich op 19 augustus 1996, een week na de arrestatie van Marc Dutroux, tot onderzoeksrechter Jean-Marc Connerotte in Neufchâteau.

Het verzoek leidde in de maanden en jaren daarna tot een Nederlands-Belgische gegevensuitwisseling, met op 27 oktober 1998 een samenvattend proces-verbaal van 50 pagina’s met een uitgebreid verslag over de verdwijning van Tanja Groen, op 31 augustus 1993 na een studentenfeestje in Maastricht. Het dossier beschrijft haar vingerafdrukken, röntgenfoto’s van haar gebit en aan een kam in haar slaapkamer onttrokken haren.

De sporen zijn nooit getoetst aan de onbekende DNA-sporen die destijds in de woningen en bestelwagen van Dutroux werden aangetroffen. Dat zou nu pas gebeuren, na een door Nederland verstuurd rechtshulpverzoek, zo werd eind vorige week bekendgemaakt.

Paul Marchal, vader van de door Dutroux vermoorde An, zegt te hopen dat het nu daadwerkelijk gaat gebeuren, maar is argwanend: “Telkens als wij op het proces-Dutroux in 2004 vragen stelden over onbekende DNA-sporen, zei men ons: dat is voor het dossier-bis. Dat was een tweede dossier rond open gebleven onderzoeksvragen, waarin ik mij als enige burgerlijke partij heb gesteld. Het dossier is in 2010 afgesloten zonder dat er is doorgezocht op DNA. Ik hoop voor de ouders van Tanja Groen dat het nu wel gebeurt, maar vraag me af: waarom niet eerder?”