Ze zijn duur, want leerlingen kunnen ze maar één keer gebruiken, ze herleiden leerkrachten tot slaafse uitvoerders en ze kauwen alles voor. Invulboeken hebben de voorbije jaren geen al te beste reputatie opgebouwd. Volgens sommigen zijn ze zelfs mee verantwoordelijk voor de dalende kwaliteit van ons onderwijs.

Onder meer inspelend op die kritiek riep Onderwijsminister Ben Weyts (N-VA) een werkgroep in het leven die zich moest buigen over de kwaliteit van het lesmateriaal. Maandag mondde dat uit in de oprichting van een zogenaamde Kwaliteitsalliantie, waarin scholieren, ouders, koepels, experts en uitgeverijen in zijn vertegenwoordigd. Samen stelden ze kwaliteitscriteria op waaraan lesmateriaal - dus ook handboeken en digitale leerstof - moet voldoen.

Zo moeten boeken rekening houden met de nieuwste wetenschappelijke inzichten en moeten ze respect tonen voor de diverse samenleving. De uitgeverijen hebben er zich ook toe geëngageerd om het makkelijker te maken voor ouders of scholen om inhoudelijke fouten in schoolboeken te melden, zodat die sneller gecorrigeerd worden.

Pure inoefening

Voor de verguisde invulboeken betekent dat niet dat ze voortaan tot het verleden behoren. “Voor bepaalde situaties, bijvoorbeeld als pure inoefening van leerstof, hebben ze een meerwaarde”, zegt Pedro De Bruyckere (Arteveldehogeschool), pedagoog en lid van de werkgroep. “Maar het gaat fout als het daarbij blijft. De slinger was nu te fel doorgeslagen. Om kinderen te leren schrijven hebben ze open vragen nodig waar ze langere antwoorden op moeten formuleren.”

Weyts hoopt dat scholen nu soberder zullen omgaan met de invulboeken. Zo zullen de uitgeverijen voortaan duidelijk maken voor welke lessen bepaalde boeken geschikt zijn. “Zo weet je ook waarvoor ze níét geschikt zijn”, zegt De Bruyckere. “Alles wordt transparanter waardoor scholen slimmere keuzes kunnen maken.”

Een harde controle op schoolboeken lag nooit op tafel. “Dan krijg je al snel de stempel van staatspedagogiek”, zegt Luc De Man, voorzitter van de werkgroep. “We wilden ons daar ver weg van houden wegens de vrijheid van onderwijs. Maar nu ligt alles er om tot kwalitatieve leermiddelen te komen.”