ONGEZIEN! Onklopbare Mignolet loodst Club Brugge naar achtste finales Champions League na heksenketel in Madrid

Nog voor de match scoorde Carl Hoefkens alweer punten. Met een gedurfde basisopstelling. Meijer eruit, Skov Olsen erin voor een 3-5-2, waar dat vorige week nog meer 4-3-3 was. Een keuze die goed uitpakte: zowel Skov Olsen op rechts als Buchanan op links zorgden dankzij hun grote motor geregeld voor aanvallende impulsen en deden ook verdedigend hun werk. Haast symbolisch voor deze Champions League-campagne van Club: één voor allen, allen voor één. ‘Bluvn goan’. Alles om dat ene doel te bereiken. Overwintering in de Champions League. Ronduit surrealistisch dat dit na de vierde speeldag al werkelijkheid is.

De eerste mogelijkheden waren ook Brugs, vooral dankzij goeie ingevingen van Skov Olsen. De Deense sneltrein schotelde zowel Sowah als Jutglá mooie kansen voor. Telkens ging de bal naast. Club maakte opnieuw indruk. Atlético keek het even aan, om dan toch een hogere versnelling te vinden. Het begint stilaan afgezaagd te worden, maar dan kan Club iedere keer weer op Mignolet rekenen om de meubelen te redden. Griezmann vond de doelman snel op zijn weg, Lemar trapte naast. Wie klopt ‘Big Si’ in deze Champions League?

Het was Angel Correa, die het gevaarlijkst was. Na een heerlijke dubbele één-twee met eerst Koke en dan Griezmann trapte hij nipt voorlangs. Oef. Maar het werd steeds warmer voor de Brugse kooi. Een goal van Saúl werd afgekeurd wegens terecht buitenspel, Mignolet stond pal op een kopbal van Griezmann.

Tot daar plots hét moment van de match kwam, vlak voor de pauze. Buchanan leek gehaakt te worden door Molina in de zestien en ref Makkelie wees naar de stip, alleen om die beslissing te herzien na ingrijpen van de videoref, zijn Nederlandse collega Dennis Higler. De Canadees zou Molina eerst aangetrapt hebben. Hoogst twijfelachtig. Dat Buchanan daar ook nog eens geel voor kreeg, was van de pot gerukt.

De tweede helft begon met een wederkerend fenomeen. Een afgekeurde goal voor een Club-tegenstander. Ook voor Correa ging het feest niet door. Nadien ging de Madrileense storm geleidelijk liggen. Opnieuw stond blauw-zwart perfect in organisatie. Nauwelijks een krimp, gaven Mechele, Sylla en Odoi. Met dank ook aan de buffer op het middenveld, de tandem Onyedika/Nielsen. Meijer, erin voor Skov Olsen, versterkte de nu dubbele Brugse afweer. Het geloof in een broodnodige thuiszege leek uit het Wanda Metropolitano te sluipen.

Tot Sowah in minuut 82 een jeugdzonde beging. Een domme tweede gele kaart voor het wegtrappen van de bal. Buchanan werd geslachtofferd, Atlético ging all-in. En toen Morata na een corner van dichtbij mocht aanleggen, leek de 1-0 een feit. Tot, jawel, wéér Mignolet een wonder verrichtte. Met dank aan zijn sterke hoofd, plus de nodige portie geluk. Alles wierp Club ervoor. Alles voor dat ene doel, met succes. Ongezien. Applaus op alle banken.