“Of het bestuur onrustig wordt? Er is druk. Ook bij hen”: Hein Vanhaezebrouck na defensieve horroravond voor AA Gent

Wij hebben te doen met Ivan De Witte. De voorzitter reisde voor het eerst sinds februari 2020 nog eens mee met zijn club op Europese verplaatsing. Corona en zijn drukke agenda waren de voorbije jaren spelbreker. Zijn timing leek ideaal. In Stockholm zou AA Gent bevestigen na de ruime zege tegen Eupen, toch? Dit was opnieuw een potentieel sleutelmoment waarop de Buffalo’s hun seizoen écht op de rails konden krijgen. Dat je dan als voorzitter bij rust moet vaststellen dat je ploeg 3-0 achter staat, is pijnlijk.

Net toen AA Gent na een moeilijke openingsfase beter in de wedstrijd kwam, ontbond ex-Buffalo Gustav Wikheim zijn duivels. Hij vond Holmberg en de spits trapte in één tijd binnen: 1-0. Koude douche voor de Gentenaars, die vooral zélf boter op het hoofd hadden. De Buffalo’s stonden erbij en keken ernaar. Djurgårdens speelde AA Gent uit verband met drie passes, terwijl Ngadeu en Torunarigha te veel ruimte lieten. Dramatisch verdedigd. “Dat zo’n kans uitmondt in een doelpunt, is ‘du jamais vu’”, aldus Hein Vanhaezebrouck. “Maar we reageerden goed en pushten voor de gelijkmaker. We waren niet minder dan Djurgårdens.” Cuypers trapte naast. Een schot van Hjulsager spatte uiteen op de lat.

Maar hoe de troepen van Vanhaezebrouck het vervolgens vollédig weggaven, was AA Gent onwaardig. Balverlies van Torunarigha na een onbezonnen rush werd afgestraft door Wikheim. Tijdens de extra tijd van de eerste helft leken sommigen al met het hoofd in de kleedkamer te zitten. Eriksson zette voor, Torunarigha ging onder de bal door en Banda kopte binnen. 3-0. Ja, jongens. Ivan De Witte en Michel Louwagie - zij aan zij in de tribune - zakten wat dieper weg op hun stoel.

Enkele sterkhouders gaven simpelweg niet thuis. Hong, vorig weekend nog bewierookt door Vanhaezebrouck, speelde zijn slechtste match van het seizoen. Odjidja was slordig. Achterin kende de hele defensie een horroravond.

En zeggen dat de bodem dan nog niet was bereikt. Na 11 - elf! - seconden in de tweede helft slikte AA Gent de 4-0. Jawel: opnieuw Wikheim.

Vanhaezebrouck: “Bij de tweede goal was er gewoon geen mandekking. Eén pass was genoeg om Wikheim te bereiken. We hadden er op voorhand over gesproken, maar mijn spelers pikken het gewoon niet op. Net als bij de derde goal overigens. Een speler van 1 meter 70 mag koppen tussen onze grote jongens. Dit is pijnlijk. Wij kunnen niet tevreden zijn over de manier waarop we verdedigen. Het is als een rollercoaster. De ene match zijn we defensief dramatisch, de andere weer goed. Maar zo bereik je nooit de top. Sommigen zijn niet op het niveau van vorig jaar. De vraag is dan: zaten ze toen misschien op het maximum van hun kunnen? Zeggen dat er niet genoeg drive zit in deze ploeg, is bullshit. Maar ik moet altijd dezelfde plaat draaien, maar wij geven die tegengoals véél te simpel weg.”

Hélemaal dood was AA Gent echter niet. Depoitre en Cuypers scoorden nog tegen. Een Gentse comeback zat er niet in. Het spelbeeld was meer in evenwicht dan de score doet uitschijnen - Djurgårdens was niét beter dan AA Gent. Maar het resultaat staat er wel. Door de 0 op 6 tegen Djurgårdens is de groepswinst al zeker weg en zelfs Europees overwinteren belooft een zware klus te worden voor dit AA Gent, dat moet herbronnen. “Of het bestuur onrustig wordt? Er is druk. Ook bij hen. Dat is logisch”, vertelde Vanhaezebrouck nog. “We moeten verder doen. We moeten door deze moeilijke periode.”

Dan zal er toch enige constante in dit AA Gent moeten geraken...