Voormalige Fedasil-baas: "150 man extra is een oplossing, maar knelpunten in procedure wegwerken is veel belangrijker"

Minderjarigen en families met kleine kinderen die noodgedwongen buiten moeten slapen omdat het asielsysteem er niet meer in slaagt te doen wat het moet doen: opvang bieden aan asielzoekers, hun dossier beoordelen en indien nodig afgewezen asielzoekers uitzetten. Het probleem is niet nieuw, want al maandenlang kunnen alleenstaande mannelijke asielzoekers zo goed als niet terecht in het opvangsysteem. 

Vandaag heeft de regering beslist om 150 personeelsleden van andere overheidsdiensten naar Fedasil over te hevelen. "150 man extra is een oplossing", geeft Bob Pleysier toe. Maar of het genoeg zal zijn, is niet zeker. Pleysier ziet een hele reeks oorzaken voor waarom het vierkant draait.

"Bij elke nieuwe brandhaard in de wereld stijgt het aantal asielzoekers", zegt Pleysier. Dat zie je duidelijk als je de curve bekijkt sinds de jaren 80. Ga maar na: Bosnië, Afghanistan, Irak, Syrië, ... Greep daarop heeft België niet. Europa zou iets kunnen betekenen, maar daar is te weinig eensgezindsheid." 

Kan ons land werkelijk niet doen om de instroom te verminderen? "België doet soms toch wel zijn best om asielzoekers aan te trekken", vindt Pleysier. Hij verwijst naar het groeipakket dat schoolgaande asielzoekers krijgen. En als voogd van drie jongeren weet hij waarover hij spreekt. "Een Afghaanse jongere ontvangt zo het dubbele van een jaarloon in zijn thuisland. Dan hoef je toch niet verwonderd te zijn als zo iemand met 8.000 euro op zijn rekening zegt dat hij 5.000 euro naar zijn land wil sturen om zijn broer in staat te stellen naar hier te komen." Pleysier blijft voorstander van ondersteuning van minderjarige asielzoekers. "Maar ik ben tegen verwennerij."

En dan is er nog de asielprocedure, die vaak erg lang duurt. "Ik ben voogd van drie jongens. Zij zitten al 26 maanden in een opvangcentrum. Hoe kan dat toch! Momenteel duurt het 8 à 9 maanden. Mijn jongens hebben nochtans een eenvoudige asielaanvraag gedaan. Mij verwondert het dat het Commissariaat-Generaal meer dan een jaar nodig heeft om in zo'n dossier een beslissing te nemen. Soms denk ik dat men dit laat aanslepen tot de jongeren 18 zijn. Dan kunnen ze worden uitgewezen."

Doordat asielprocedures soms tot 3 jaar aanslepen, zijn er ook meer aanvragen tot regularisatie, wat nog eens extra druk op het systeem zet. Bovendien zou je volgens Pleysier sneller kunnen werken via online ondervragingen. "Dat zou zelfs kunnen in een Belgische ambassade in het land van herkomst of in een buurland, vóór mensen de gevaarlijke tocht naar hier beginnen."