Het was de man in de wit-rode leiderstrui van de wereldbeker, Eli Iserbyt, die de beste start nam en als eerste het veld inreed. Achter hem volgden Laurens Sweeck, Daan Soete, Vincent Baestaens, Niels Vandeputte, Toon Vandebosch en de rest van het pak. Laurens Sweeck begon als eerste aan de 38-delige trappenpartij. Terwijl Toon Vandebosch ging aanvallen net voor het intrekken van de tweede ronde. Achter hem voerden Laurens Sweeck en Eli Iserbyt het tempo op en zo was de poging van Vandebosch snel tenietgedaan.

Een kopgroep met maar liefst 14 renners trok de vierde ronde in. Daarin figureerden Michael Vanthourenhout, Eli Iserbyt, Daan Soete, Laurens Sweeck, Toon Vandebosch, Thibau Nys, Niels Vandeputte, Joran Wyseure, Vincent Baestaens, Thijs Aerts, de Tsjech Michael Boros, de Zwitser Timon Rüegg en de Amerikanen Eric Brunner en Curtis White. Vanthourenhout ging daarop aan de boom schudden. Bij mondjesmaat schoven Eli Iserbyt, Laurens Sweeck en Thibau Nys mee. Ook die vlucht ging niet door en zo vormde zich, half cross, opnieuw een kopgroep met 11 renners. Baestaens, Aerts en White hadden voorin de rol gelost.

Na 40 minuten cross versnelden Iserbyt en Vanthourenhout. Enkel Laurens Sweeck slaagde erin om naar de ploegmakkers van Pauwels Sauzen-Bingoal te rijden. Eli Iserbyt trok bij het ingaan van de slotronde in de aanval. Laurens Sweeck counterde gevat met Michael Vanthourenhout als schaduw. Laatstgenoemde kraakte toch en zo bleven enkel Iserbyt en Sweeck voorin over. In de daaropvolgende spurt met twee haalde de leider in de Wereldbekerstand het.

Michael Vanthourenhout werd derde voor de verrassende Amerikaan Eric Brunner. Thibau Nys reed naar de vijfde plaats.

Iserbyt keert zo met een perfect rapport terug uit de Verenigde Staten, nadat hij ook al de openingsmanche in Waterloo won. Ook bij de vrouwen was er slechts één winnares in de twee crossen. De Nederlandse Fem van Empel was zowel vorig weekend in Waterloo (Wisconsin) als vandaag/zondag in Fayetteville de beste. Beide veldrijders verstevigen logischerwijs hun leidersplaatsen in de WB-standen.

Laurens Sweeck op zucht van zege: “Ik heb echt alles gegeven in de sprint”

Laurens Sweeck moet nog even wachten op zijn eerste zege in de Wereldbeker. In Fayetteville was de renner van Crelan er zondag nochtans heel dichtbij, maar botste hij alweer op een veel snellere Eli Iserbyt. Sweeck staat in de Wereldbekerstand op de tweede plaats met 60 punten achter zijn naam, 20 minder dan Iserbyt.

“Ik ben gestrand op een tweede plek. Ik reed vandaag wel, naar mijn gevoel althans, een perfecte cross. Dichter als dit kon ik er niet bij zijn. Dat ik deze sprint nooit mocht verliezen en dat ik in principe sneller ben dan Iserbyt? Ik had daarvoor net iets te veel krachten verspeeld. Dat in de laatste honderden meters in het veld. Het was wel wat op bij mij. Het laatste gedeelte van deze cross lag me wel beter dan het eerste gedeelte. Ik heb getracht om Eli Iserbyt af te gooien, maar die loste niet. Ook niet bij een zoveelste versnelling van mezelf. Er restte me dan nog maar enkel de sprint met hem om te bepalen wie zou winnen. Ik voelde de krachten in de laatste meters zo wegvloeien. Toen wist ik het al dat het vandaag niet voor mij zou zijn”, verduidelijkte Laurens Sweeck.

“Ik was er heel dichtbij. Misschien is deze tweede plaats wel een overwinning waard? Zo denk ik er toch over. Ik heb alles gegeven in de sprint, maar er was er eentje net iets sneller.”

Michael Vanthourenhout neemt vrede met podiumplaats: “Kon tempo niet meer volgen”

De 28-jarige Michael Vanthourenhout trok met een zege in de Polderscross van Kruibeke en de Berencross van Meulebeke naar de Verenigde Staten. In Waterloo viel hij net naast het podium, in Fayetteville reed Vanthourenhout zondag naar de derde plaats, na zijn ploegmakker Eli Iserbyt en Laurens Sweeck.

Vanthourenhout was halfweg cross in het offensief gegaan. “Ik wou onze kopgroep wat uitdunnen. We reden daar met zowat 14 man rond. Dat was wel wat van het goede teveel. Over half cross slaagde Eli Iserbyt er met mij in om te gaan aanvallen. Ik zat daar echt wel in het rood. Ook Iserbyt had daarop een minder moment en zo kon Laurens Sweeck aansluiten. Meteen was dit een beslissend moment. Ik probeerde daarop de wedstrijd verder hard te maken. Ik wou absoluut gaan voor het podium, dus mocht er niemand meer uit de achtergrond terugkomen”, verduidelijkte Michael Vanthourenhout.

In volle finale moest Vanthourenhout eraf en ging de strijd om de zege tussen Iserbyt en Sweeck. “Ik ben alvast blij dat mijn ploegmakker gewonnen heeft. En dan nog in een sprint. Dat had ik echt wel niet verwacht, maar het toont nog maar eens aan hoe sterk Eli Iserbyt momenteel is. Ik kon in die laatste ronde het tempo van die twee echt niet meer volgen. Zij demarreerden slag om slinger en maakten het elkaar zeer zuur. Het is goed dat we dit Amerikaans avontuur kunnen afsluiten met drie podiumplaatsen voor de ploeg. Ik ben alvast tevreden over mijn prestaties, dit met een vierde en een derde plaats.”