‘The Case of the Golden Idol’ toont dat er nog heel wat vernieuwing mogelijk is in adventuregames

Op zoek naar een videogame die je vermogen tot deductie eens flink op de proef stelt? Zoek niet verder dan adventuregame ‘The Case of the Golden Idol’, waarin je twaalf moorden moet zien op te lossen – over een periode van veertig jaar, ergens in de negentiende eeuw – en doorheen de progressie die je daarin maakt ook een ruimer mysterie ontrafelt. Een dat te maken heeft met een mysterieus afgodenbeeld (geen spoiler, dat geeft zowel de titel als je allereerste moordzaak al weg), pseudowetenschappelijk onderzoek naar spontane zelfontbranding, en een paar laaghartige familiale verhoudingen tussen adellijke geslachten in een alternatief Victoriaans Engeland.

Het speelveld zullen liefhebbers van adventuregames meteen herkennen: je krijgt een aantal statische taferelen gepresenteerd, meestal één of een handvol schermen, waarin je artefacten moet aanklikken om bepaalde namen, voorwerpen en begrippen te noteren in je (automatische) notitieboekje. Vervolgens moet je daar de juiste uit kiezen, en die op de juiste plaats slepen in een deductie die de game al voor je heeft gemaakt. Maar dat klinkt allemaal véél makkelijker dan het is: je moet alle aanwijzingen lezen voordat je ook maar de juiste namen op het juiste portret krijgt geplakt, en daarna moet je ook nog – hoewel de richting al wordt gezet – de juiste elementen invullen in de lege ruimtes van de volzin die het hele hoofdstuk samenvat.

Opvallend is hoe ‘The Case of the Golden Idol’ vandaag nog een complete vernieuwing kan binnenbrengen in het aloude – en momenteel een kleine renaissance doormakende – genre van de adventuregame. En het helemààl grappige is: dit is niet het soort innovatie die decennialang heeft liggen wachten tot eindelijk de juiste technologie of rekenkracht ervoor beschikbaar zou zijn. De gloednieuwe interface die ‘The Case of the Golden Idol’ aanreikt, en het stramien waarop de game draait, waren net zo goed dertig jaar geleden al mogelijk op een vroege pc.

‘The Case of the Golden Idol’ brengt zijn spelwereld naar je scherm in lichtjes absurde maar volgens een duidelijke visuele lijn opgetrokken pixelgraphics, en doet toevallig denken aan twee soortgelijke games die eerder dit jaar al verschenen. Van ‘Card Sharks’ ontleent de game zijn historische setting en zijn leutige sfeer, van ‘Norco’ zijn gevoel voor mysterie. Al was die laatste game wel veel sterker op thematisch gebied.

Het is ook niet dat ‘The Case of the Golden Idol’ die ene krachtige indiegame is die je moét hebben gespeeld uit het aanbod van dit jaar: daarvoor is de concurrentie van de twee zonet genoemde games te groot. Maar zijn twaalf onder de loep te nemen moordzaken, plus het mysterie dat daar achter ligt (in een epiloog wordt nog getest of je alles wel snapte), is deze titel een slim en welgekomen tussendoortje tussen de najaarsblockbusters die zich stilaan triomfantelijk beginnen aan te dienen.