©  Sven Dillen

“De arts raadde me aan om van iedereen afscheid te nemen”: ‘Familie’-acteur Bert over zijn bijna-doodervaring

“Alles vanaf mijn geboorte tot dat moment heb ik opnieuw meegemaakt, maar veel intenser.” Wanneer Bert Corsius (44) dezer dagen in de soap Familie vertelt over zijn bijna-doodervaring volgt hij geen script. De Hasselaar haalt herinneringen boven van hoe hij als vijftienjarige de film van zijn leven aan zich voorbij zag flitsen toen hij een hersenoperatie moest ondergaan.

Nele Coune

Het gaat niet goed met Niko (personage van Jo Hens) in Familie. Sinds hij na een bokswedstrijd de dood in de ogen keek, weet hij met zichzelf geen blijf. Zijn vrienden schakelen de hulp in van Bert, die iets gelijkaardig heeft meegemaakt. Bert wordt gespeeld door Bert Corsius. “Ik mag gewoon mezelf zijn, gelukkig”, lacht de Hasselaar, die ook voor de verhaallijn van Niko de scenaristen informatie aanreikte over bijna-doodervaringen. (Lees verder onder de foto)

Bert Corsius samen met Jo Hens in ‘Familie’ ©  vtm

Voor die ervaring moet Bert dertig jaar terug in de tijd, toen hij als vijftienjarige een hersenoperatie moest ondergaan. “De dokters hadden een gezwel zo groot als een ganzenei ter hoogte van mijn kleine hersenen gevonden. Dat gedeelte is verantwoordelijk voor je motoriek en evenwicht. Ik was al een tijdje vergeetachtig, maar na een tijd viel ik gewoon om of fietste ik de haag in. (lacht) Op den duur kon ik ook niet meer schrijven. Het gezwel bleef maar groeien en moest er dringend uit.”

Randje van de dood

Enkele uren voordat de operatie zou doorgaan, kreeg Bert op zijn kamer bezoek van de chirurg. “Hij vertelde dat hij me niet kon garanderen dat ik de ingreep zou overleven. Om mijn hersenen en lichaam voldoende tijd te geven om te herstellen, zouden ze mij zo’n drie weken in coma houden. Ze wilden mij op het randje van de dood houden zodat ik niet op de pijn zou reageren. Hij raadde me aan om afscheid te nemen van iedereen die me dierbaar was. Hij zei: ‘Het is aangewezen dat je jouw leven afrondt. Je moet in iedere cel van je lichaam overtuigd zijn dat je het gaat halen. Positiviteit en vertrouwen zijn belangrijk voor het herstelproces’.” (Lees verder onder de foto)

“Ik heb alles vanaf mijn geboorte tot mijn vijftiende helemaal opnieuw meegemaakt, niet alleen vanuit mijn eigen perspectief.” © Sven Dillen

Toen de vijftienjarige dat te horen kreeg, schoten er allerhande gedachten door zijn hoofd. “Ik vroeg me af of ik tevreden was met het leven dat ik geleid had. Of er dingen waren die ik nog graag had willen doen. Wie en welke momenten er belangrijk geweest waren. Daardoor kwamen er steeds meer herinneringen en gevoelens naar boven en die werden ook alsmaar heviger. Tot op het punt dat ik ze opnieuw beleefde. Ik heb van mijn geboorte tot mijn vijftiende helemaal opnieuw meegemaakt. En niet enkel vanuit mijn eigen gedachten en gevoelens, maar ook vanuit het standpunt van andere mensen. Het leek alsof ik in hun lichaam zat. En dan zag ik het ook nog eens vanuit het perspectief van een beveiligingscamera. Zo eentje die alles vanuit de hoek van een kamer overschouwt. Pas nadat ik vrede had met hoe een situatie was verlopen, kon ik doorgaan naar de volgende.”

Rust en gelukzaligheid

In werkelijkheid duurde die ervaring hooguit een kwartier. “Maar het voelde aan als honderden jaren”, zegt Bert. “Ze zeggen over bijna-doodervaringen dat mensen de film van hun leven zien. Wel, ik heb die film helemaal opnieuw meegemaakt. Op de meest intense manier. Er was een enorme chaos in mijn hoofd, maar toch voelde ik een extreme rust en gelukzaligheid. Daarna voelde ik een immens vertrouwen dat het goed zou komen met de operatie. En zelfs als ik het niet zou overleven, dan was het nog in orde.” (Lees verder onder de foto)

“Er was een enorme chaos in mijn hoofd, maar toch voelde ik een extreme rust en gelukzaligheid.” ©  Sven Dillen

De operatie van zo’n 24 uur verliep inderdaad goed en al na zo’n tien dagen ontwaakte Bert uit zijn coma. “Ik heb eerst nog een tijdje op intensieve gelegen, waar ik niet meer mocht doen dan stilliggen en de gaatjes in het plafond tellen. Het waren er trouwens 625. (lacht) Maar na anderhalve maand was ik het kotsbeu en ging ik al terug naar school. Ik ben volledig hersteld en heb er niets aan overgehouden, denk ik. Alleen als ik hevige hoofdpijn krijg, denk ik wel eens: oh nee, het zal toch niet terug zijn.”

Dankbaar

Fysiek was Bert snel terug de oude, maar de hele ervaring zorgde wel voor een keerpunt in zijn leven. “Het was het meest bizarre dat ik ooit heb meegemaakt. Na de ingreep ging ik op zoek naar antwoorden. Iedereen had wel een andere uitleg. De neurochirurg sprak over stoffen die vrijkomen waardoor je begint te hallucineren. Religieuzen verklaarden het met God. Pas na tien jaar heb ik mij erbij neergelegd dat ik het met mijn verstand gewoon niet kan vatten. En dat dat oké is. Ik moet het niet kunnen begrijpen. Ik weet dat wat ik voelde de enige waarheid was.”

Door die vaststelling veranderde zijn leven. “Alles was nog hetzelfde, maar ik bekeek het anders. Mij maakte het niet meer uit wat ik meemaakte. Ik was gewoon dankbaar dat ik nog altijd mocht meespelen.” (Lees verder onder de foto)

“Soms lijkt het alsof iedereen in een complot zit om het leven voor mij zo fantastisch mogelijk te maken.” © Sven Dillen

Sindsdien staat hij anders in het leven, blij en dankbaar. “Als je op een andere manier naar de dingen kijkt, dan veranderen die dingen ook. Of toch hoe jij ze ervaart. Omdat ik ook zo met mensen omga, reageren ze daarop. Ze voelen die waardering. Soms lijkt het alsof iedereen in een complot zit om het leven voor mij zo fantastisch mogelijk te maken. Vroeger moest ik alles weten en kunnen begrijpen, maar nu zit mijn hart op de troon van mijn leven. Mijn denken is een lakei, een handige en zeer trouwe tool.”

Familie, van maandag t.e.m. vrijdag om 20.05 uur en te herbekijken via VTM GO.

Bert Corsius helpt met persoonlijke ontwikkeling via coaching en workshops. Info: www.bcorsius.com en www.soulcamp.nl