Rond klokslag elf zakten leerlingen van Sint-Ludgardis in groten getale af naar het stadspark. “Anderhalf jaar geleden keken we al eens naar een zonsverduistering vanop onze speelplaats. Maar dat is deze keer niet mogelijk, de zon staat veel te laag”, vertelt STEM-leekracht Matthias Anthonis. “Gelukkig is er het Stadspark.” 

“Leerkrachten krijgen vrijblijvend de keuze om langs te komen. Ik ben blij om zo veel klassen te zien: leerlingen van het eerste tot en met het zesde jaar zakten af”, meent Anthonis.

Grote bol kaas

Wanneer de gedeeltelijke zonsverduistering in volle glorie te aanschouwen valt, kraaien honderden leerlingen van plezier. “Het is super cool dat we de kans krijgen om zoiets te zien. Ik vind het fascinerend om te zien hoe de zon er door het brilletje uitziet. Net een bolletje kaas waar een hap uit is genomen”, lacht Amira (15).

Haar vriendin Basmala is minder onder de indruk. “Ik vind het niet wauw. Vorig jaar zagen we het ook, en in mijn ogen blijft de zon ook maar de zon. Op internet zie je het vaak passeren, dus verrassend was het allerminst.”

Kasper en Karel, beiden 13, wisten ook wat te verwachten maar vonden de zonsverduistering nog steeds de moeite waard. “Het is misschien net iets minder straf dan de eerste keer, maar toch blijft het bijzonder. Je ziet dit toch niet elke dag”, aldus Kasper.

“Die oranje kleur is echt prachtig”, komt Beatrice (12) tussen. Samen met haar vriendinnen Annie (12) en Sevde (14) genoot ze ten volle van het moment. “Ik heb dit nog nooit gezien. Toen de zon door de wolken kwam piepen, kon ik het maar amper geloven.”

“Toen ik mijn brilletje opzette zag ik niets, een teleurstelling. Ik keek er ontzettend naar uit, en was dan ook in de wolken toen we het hoogtepunt in volle glorie konden aanschouwen. Een prachtig moment.”

(lava)