Slachtoffer Belgische ‘Tinder Swindler’ getuigt: ‘Hij dreigde om mijn familie iets aan te doen’

“Je kent het wel”, vertelt Silke*. “In examentijd is alles interessanter dan die boeken voor je.” In juni 2021 kreeg Silke een bericht op Tinder van een knappe blonde man die beweerde dat hij een alumnus was van de Vlerick Business School.

“Hij gaf zich uit als makelaar die flink had geërfd”, vertelt Silke. “Omdat zijn ouders gestorven waren, had hij hun kantoor overgenomen. Hij beweerde dat hij een huis had in Schilde en een loft aan het Antwerpse Zuid.”

Er ging een lichtje branden bij Silke: dit was te mooi om waar te zijn. Maar toch antwoordde ze op zijn vragen, want ze geloofde het verhaal dat ‘Jonas’ ophing. Hij vroeg haar om te facetimen. De camera van Silke stond aan, die van hem stond uit. “Ineens was ik dingen aan het doen waarvan ik dacht: ik voel me hier niet goed bij.”

Vragenspelletje

De ‘Jonas’ van Tinder was in werkelijkheid Xenon Smekens, die al sinds maart 2019 vrouwen benaderde om hen vervolgens aan te zetten om naaktbeelden te maken. Tijdens zijn proces moest de Belgische ‘Tinder Swindler’ zich verantwoorden voor online afpersing, aanranding, verkrachting en het bezit van kinderporno.

De rechter in Antwerpen veroordeelde hem tot dinsdag een celstraf van vijf jaar, waarna hij zich tien jaar ter beschikking moet houden van de strafuitvoeringsrechtbank. Bij haar vonnis ging de voorzitter uitvoerig in op de modus operandi van de ‘Tinder Swindler’.

Hij legde contact met de meisjes en initieerde een vragenspelletje om elkaar te leren kennen. “Maar al snel kreeg het een erotische ondertoon en vroeg hij naar hun seksuele voorkeuren”, sprak de rechter. “Zodra hij over beelden beschikte, werd zijn toon dwingender. Hij beval om nieuwe beelden te maken en stond niet toe dat zijn slachtoffers niet antwoordden op zijn berichten.”

Nadat Silke een eerste keer met Jonas videobelde, liet hij enkele maanden niets meer van zich horen. Maar dan begon hij opnieuw. Silke weigerde om de camera op te zetten. Het dreigement van Jonas dat hij haar beelden online zou zetten, liet haar koud. Dan sleep ik je wel voor de rechter, dacht ze. Maar de afwijzing leidde tot nog meer bedreigingen. Hij wist waar ze werkte en wie haar familieleden waren. Silke zwichtte onder de druk toen hij dreigde haar familie iets aan te doen.

Jonas liet Silke dingen doen die ze omschrijft als “te vies voor woorden”. “Het enige wat door mijn hoofd ging was: doe dat gewoon en dan moet je je geen zorgen maken over je familie”, zegt ze. “Hij wist dat hij me daarmee kon raken.”

Bij Silke bleef het bij beelden. Bij enkele meisjes ging Jonas ook langs. Zij moesten een vriend van hem ‘afwerken’, die in de praktijk Smekens zelf was. Tijdens het proces stond Smekens terecht voor meerdere verkrachtingen. Meestal was er sprake van ‘verkrachting op afstand’: hij dwong de meisjes om zichzelf te penetreren en er beelden van te maken.

De voorzitter tilde er ook zwaar aan dat Smekens eerder al was veroordeeld en in behandeling was terwijl hij de feiten pleegde. “Hij had alle handvaten om zich te laten begeleiden.”

Volgens Anthony Godfroid, advocaat van twee slachtoffers, geeft de rechtbank nu het juiste signaal. “De rechtbank heeft begrepen dat hij een seksueel roofdier is”, zegt Godfroid. Ook Silke voelt zich opgelucht. “Als hij vastzit, kan hij geen nieuwe slachtoffers maken”, zegt ze. “Ik heb lang nachtmerries gehad, nu kan ik eindelijk aan het verwerkingsproces beginnen.”

*Silke is een schuilnaam.