De verkrachtingszaak aan de KU Leuven blijft de gemoederen beroeren. Vlak voor de middag moest de Vlaamse regeringscommissaris aan de KU Leuven tekst en uitleg komen geven in de commissie-Onderwijs in het Vlaams Parlement. Op basis van alle beschikbare info heeft zij een rapport opgesteld, dat onze redactie kon inkijken. De voornaamste conclusie van de regeringscommissaris: de KU Leuven heeft de zaak niet actief in de doofpot proberen te stoppen. “Wel was er grote bezorgdheid om het slachtoffer en de gevraagde confidentialiteit waardoor de manoeuvreerruimte beperkt was.”

In het rapport wordt een tijdslijn gegeven van de feiten en de acties die de KU Leuven daaraan heeft gekoppeld. Dat start in 2016, toen prof F. D. Een studente verkrachtte toen ze in Barcelona waren voor een congres. In maand vond er een gesprek plaats tussen iemand die het slachtoffer in vertrouwen had genomen en de facultaire vertrouwenspersoon. Maar die laatste kreeg het uitdrukkelijk verzoek om de klacht vertrouwelijk en anoniem te houden. “De klager bepaalt het tempo”, staat in het rapport te lezen. Dus werd de rector niet op de hoogte gebracht. Volgens de regeringscommissaris “werd wel de mogelijkheid onderzocht om het dossier door te spelen aan de politie”. Maar dat gebeurde dus niet.

In 2018 werd officieel klacht ingediend door de ouders van het slachtoffer. Ook toen werd de zaak niet aan de grote klok gehangen, dit keer op vraag van het parket en de onderzoeksrechter. Volgens de regeringscommissaris vroeg de KU Leuven wel herhaaldelijk -minstens maandelijks - aan de onderzoeksrechter of ze “tuchtmaatregelen mochten nemen in het kader van de veiligheid op de campus”. De prof werd uiteindelijk voorlopig geschorst, maar “de KU Leuven kan niet zelf als parket optreden”, schrijft de regeringscommissaris.