Nederlandse visser redt man (28) die dagen vastzat op boei in Het Kanaal: “Een wonder”

Met zijn kotter vaart De Boer donderdagochtend op het noordelijke gedeelte van Het Kanaal, de zeestraat tussen Frankrijk en Engeland. Door de sterke stroming is het niet lekker vissen op hun vaste stekkie. En dus zetten ze rond 11 uur koers richting het zuiden.

“We zouden daar een zandbank passeren die wordt gemarkeerd met boeien”, vertelt De Boer. “Ik was bezig met de administratie en checkte of we niet te dicht langs de boei zouden gaan. Op dat moment zag ik óp de boei iets bewegen. Ik kon niet opmaken wat het was en dus pakte ik mijn verrekijker. Toen zag ik een man in een zwembroek wild zwaaien. Hij was duidelijk in nood.”

De Boer is met stomheid geslagen, maar handelt direct. De Urker licht zijn bemanning in en toetert om de man te laten weten: we hebben je gezien. “Wij zijn zo snel als we konden naar hem toe gevaren. Op een meter of 10 van de boei heb ik onze eigen reddingsboei naar hem toegegooid. Die wist hij te pakken en zo konden we ‘m binnen hijsen.”

Eenmaal aan boord blijkt dat de man er slecht aan toe is. “Hij zag er uitgemergeld uit. We hebben hem in doeken afgedroogd en hem kleren gegeven. Zijn temperatuur was erg laag. Ook zat hij onder de schrammen en was hij misselijk. Dat kan ook niet anders van dat gezwiep op zo’n boei.”

De reep Snickers en het flesje water dat de man krijgt, heeft hij in no-time op. “Alles kostte hem veel energie, maar hij wist te vertellen dat hij vanuit Dover met zijn kajak was vertrokken. Die was plots omgeslagen en gezonken. Daarna hij had een boei weten te grijpen en zich daaraan vastgeklampt. Het enige wat hij kon eten waren krabbetjes, mosseltjes en zeewier. Zijn naam weet ik niet, wel dat hij 28 jaar was en uit Engeland kwam.”

De Boer is bang dat de kajakker in shock-toestand terechtkomt en legt direct contact met de Franse kustwacht. “Het was duidelijk dat er zo snel mogelijk professionele hulp nodig was. Geluk was de helikopter van de kustwacht er binnen 10 minuten. Ze zeiden dat we goed hadden gehandeld.”

De Brit wordt met een kabel aan een zitje de helikopter in getakeld terwijl hij druk met handgebaren zijn dankbaarheid toont aan de Urker bemanning. “Pfoe, daarna viel er wel een last van mijn schouders omdat ik wist: nu ben je in goede handen. Hij zelf dat-ie sinds 15 oktober op de boei zat, maar de Franse hulpverlening denkt aan twee tot drie dagen. Langer is eigenlijk niet mogelijk. Het is afwachten hoe het verder met hem gaat. Hij is opgenomen op de intensive care van een ziekenhuis in Boulogne-sur-mer.”

Al terugblikkend op de reddingsactie kan De Boer niet anders concluderen dan ‘dat het zo heeft moeten zijn’. “Dat we daar voeren was immers stom toeval, dat doen we anders niet. En bovendien: dan moet je iemand ook nog net zien. Nee, dit is echt een wonder. Ze bestaan nog.”