“De afgelopen twee jaar zijn voor mijn familie heftig geweest”: Sihame El Kaouakibi doet Q&A met volgers op Instagram
Het afgelopen weekend konden volgers en niet-volgers van Sihame El Kaouakibi vragen insturen op Instagram. Maandagochtend reageerde ze - enkel op een zelfgekozen selectie - op Instagram Stories. “Er zijn zoveel leugens verspreid, het is tijd voor de waarheid.”
LEES OOK. Zaak-El Kaouakibi uitgesteld na vragen om extra onderzoek: “Onderzoek is nog niet voltooid”
De komende dagen biedt Sihame El Kaouakibi een antwoord op 25 vragen die ze de afgelopen dagen binnenkreeg op haar Instagramkanaal. Elke weekdag beantwoordt het onafhankelijk parlementslid vijf vragen. (Lees de antwoorden onderaan dit artikel)
De zaak rond El Kaouakibi werd vorige vrijdag uitgesteld geweest omdat het onderzoek nog niet is voltooid. Het Antwerpse parket wil haar en haar (zaken)partner Erika Nguyen vervolgen voor subsidiefraude van zo’n 270.000 euro. De stad Antwerpen eist dan weer bijna 460.000 euro terug van El Kaouakibi.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Hoe was het om terug in het halfrond te wandelen?
“Heftig. Intens. Ik ben echt uit mijn lichaam moeten stappen om dit te kunnen doen. Je kan je daar moeilijk op voorbereiden. Het was ook een grote stap na bijna twee jaar isolement. Maar het voelde het juiste om te doen. De manier waarop het is gegaan, was heel pittig. De intimidaties en verwensingen bleven niet uit. Je kan proberen je erop voor te bereiden, maar de realiteit is toch altijd anders. Ik ben er in elk geval niet meer bang van en dat voelt als een bevrijding. Voor mij is dit een belangrijke stap om de volgende stappen te kunnen nemen.”
Hoe gaat het met je familie?
“De afgelopen twee jaar zijn voor de hele familie heel heftig geweest. Dat heeft zijn sporen nagelaten. Nu ik het gesprek opzoek en juist openheid wil geven (niet inhoudelijk want dat mag niet) zorgt dat voor onzekerheid uit angst dat de haat weer oplaait. Ik begrijp hun angst en voel veel liefde voor ze. Ik voel die angst ook, maar ik kan zo niet langer leven. Er zijn zoveel leugens verspreid en het is tijd voor de waarheid.”
Waarom ben je niet naar de commissie in het Vlaams Parlement gegaan?
“De commissie was achter gesloten deuren. Mijn zaak werd twee jaar publiekelijk gebracht zonder weerwoord, zonder een afgerond onderzoek of zonder een vonnis. Het voelde heel ongemakkelijk om dan plots, wanneer ik iets mag zeggen, enkel achter gesloten deuren te mogen spreken. Ik wil graag transparantie en dat kan enkel in de plenaire die elke woensdag live is voor iedereen. Zonder manipulaties of montages, maar de livestream werd afgesloten na mijn binnenkomst. Vandaar dat ik een dag later besloot om toch woord voor woord de tekst te brengen.”
Waarom kwam je niet sneller met je verhaal naar buiten?
“Dat heeft twee redenen. Je moet wachten op die eerste vordering en dus wat het parket in deze van wie eist. We zitten nog steeds in de fase ‘geheim van het onderzoek’. Dat wil je zelf niet tegenwerken. En ondanks ik rustig aan terug spreek, kan ik het daarom nog niet over de inhoud van de zaak hebben.”
“De tweede reden is dat ik het mentaal en fysiek niet kon. Mijn gezondheid liet het niet toe. Ik kan dat niet goed in woorden uitdrukken wat dat is, lamgeslagen zijn. Het is heel donker geweest. Ik heb echt het gevecht met mezelf moeten aangaan om de moed te vinden om weer recht te staan na maandenlange vernedering.”
Hoe gaat het met jou, hoe voel jij je?
“Dat is elke dag anders … De ene dag wat beter dan de andere. Maar in de duisternis zit een schoonheid. Vandaag de dag ben ik een ander mens geworden. De voorbije 2 jaar heeft me gedwongen om anders te kijken naar het leven en naar mezelf. Wie is Sihame echt? Dat is iemand die wil gezien worden voor wie ze is en niet voor haar prestaties of voor wat ze heeft. Die erkenning heb ik meer dan ooit vandaag van zij die er in de kern toe doen. Ik realiseerde me hoe bijzonder het is dat ik gewoon mens kan zijn. Afscheid nemen van het isolement is wel lastig. Dat voel ik. Mijn lichaam wankelt terug, terwijl ik aan het opveren was, maar tegelijk voel ik geluk. Het is nog moeilijk uit te leggen, maar de meeste vragen gingen hierover, dus ik ga hier later zeker nog dieper op in.”
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
