“Een mijlpaal die ik wou halen”: Lisa Vaelen toont veerkracht in WK-allroundfinale met fraaie elfde plek, Maellyse Brassart vijftiende

Net geen gedroomde toptienplaats dus voor Vaelen, maar met haar resultaat in een WK-finale van de allroundcompetitie is ze de tweede beste allroundturnster ooit na Nina Derwael. Zij strandde in 2018 op een zucht van allroundbrons als vierde op het WK in Montreal.

Derwael heeft op dit WK niet ingezet op de allroundcompetitie en ontbrak. Maar aan de zijlijn gaf ze wel present met mentale ruggensteun aan Vaelen en Brassart. Bij de brug hielp Nina de mat goedleggen, sprak ze moed in en gaf ze nog de laatste aanwijzingen.

Zowel Brassart als Vaelen zouden een knappe oefening op de brug turnen. Voor Vaelen was het haar afsluitend toestel, na afloop kreeg ze een high five van Derwael. De landing was niet perfect, maar Vaelen scoorde toch mooi 13,800 punten.

Vaelen rondde zo een inhaalbeweging in stijl af. Haar avond begon in mineur met een val op de balk en een magere score van 11,333. Daarna toonde ze mentale sterkte en veerkracht. Haar sterkste prestatie leverde ze op haar favoriete toestel, de sprong. Een solide uitvoering en behoorlijke landing zorgde voor een score van 14.200: hoger dan haar beste sprong zaterdag in de kwalificaties. Ook op de grond turnde Vaelen stabiel. Haar eindscore van 52,699 leverde haar een bijzonder fraaie elfde plek op tussen de wereldtop.

“De balk was niet zo tof, maar ik ben wel tevreden over de rest van mijn avond”, zei Vaelen. Voor haar betekende een WK-allroundfinale een primeur en daar komt best stress bij kijken. “Het is nog iets anders dan een teamfinale als je met de ploegmaats samen turnt. Nu zag ik alleen Maellyse aan de andere kant bezig. Maar ik probeerde in mijn bubbel te blijven en geconcentreerd te turnen.”

Het meest tevreden toonde Vaelen zich over haar grondoefening en de sprong: “Daar was ik echt blij mee. Al mijn elementen in de grondoefening hebben geteld, de landingen waren goed. En in de sprong haal ik dezelfde topscore dan op het EK in München. Dat was een mijlpaal die ik opnieuw wou behalen.”

Op een haar na miste ze wel de toptien, dat toch nog altijd mooier klinkt: “Toptien had gekund, maar dat kan ik nu niet meer veranderen. Ik neem deze ervaring mee naar de volgende keer. Ik hoop eens àlle vier toestellen goed te doen.”

Net als Vaelen mag Brassart mag op een geslaagde avond terugblikken. Ook bij haar bleek de stress op de balk wel het grootst en kon ze een val niet vermijden. Na die score van 11,733 zakte ze in het klassement uit de toptien, want na haar eerste rotatie met een geslaagde oefening op de brug (13,766 en een persoonlijk record) pronkte ze nog op de zevende plek. Ook op de grond lukte ze haar beste oefening ooit. In het eindklassement klopte Brassart met 51,898 punten op de vijftiende plek af.

“Daar ben ik heel blij mee”, aldus Brassart. “Ik ben trots op mezelf met twee persoonlijke records. Ik ben heel goed begonnen aan de brug, alleen jammer van die val van de balk. Daarna heb ik me goed herpakt op de twee andere proeven.” Brassart zegt vooral op de brug veel vooruitgang geboekt te hebben. “Ik heb mijn moeilijkheidsgraad opgekrikt in de laatste maanden. Het lukt nog niet altijd om dat even goed uit te voeren, maar vandaag wel. Ik heb een nieuwe afsprong waar ik al jaren aan werk. Ik vind het interessant hoe ik daarop ben vooruitgegaan.”